#reflection #selfiechallenge


In de tijd toen er.nog geen spiegels bestonden of ramen keken de mensen soms, toevallig of niet, in het meer of de rivier om een glimp van hun uiterlijk op te vangen.

Sommigen wisten door de reacties van de mensen om hen heen, dat ze er best leuk uit zagen en hadden die weerspiegeling niet nodig 
Net zoals de mensen in de huidige tijd hadden ze veel bijval.
Tenminste, als hun karakters wel aardig genoeg waren om mee  samen te leven.

Sommigen beseften dat dit bij hen niet meteen zo het geval was.
Zij wisten dat ze zo wie zo al niet te veel noten op hen zang moesten hebben en ontwikkelden daarom meestal ook een leuk karakter.

Ja...het uiterlijk.
Eigenlijk hechten de mensen daar te veel belang aan.
Maar hoe je het ook draait of keert, een leuk uiterlijk blijft een pluspunt in dit aardse bestaan.
Of we dat nu willen of niet, we worden altijd bij de eerste glimp al gerangschikt wat het uiterlijk betreft.
Het zit diep in de menselijke genen ingebakken.

Niet in die van de dieren. Want die geven er geen fluit om.hoe dat je er uit ziet.
Je mag bij hen, als ze je aanvaarden, zo lelijk zijn als wat. Als je maar aardig tegen hen bent.

Bij een mens komt, bij het eerste zicht altijd het uiterlijk op de eerste plaats en dan pas de innerlijke eigenschappen.

Reflectie in een raam


Comment with a minimum of 10 words.
Monetization is required

9 comments