Voetbal

Ik ben een van de weinige Nederlanders die geen verstand heeft van voetbal. Om mij heen hoor ik de meest uiteenlopende meningen en ik denk “tja, het zal wel, ik weet het echt niet.” Wat mij opvalt, is dat ook echt iedereen een mening heeft. In praatprogramma’s, op verjaardagen, echt overal. Ik vind er niks van. Ik vind Cruijff de beste en daar blijft het bij.

Waar ik wel moeite mee heb, is de status die voetballers hebben. Ik heb me laten vertellen dat Oranje vroeger (wat dat dan ook mag zijn) een van de beste ploegen ter wereld was. Nederland was een land waar je rekening mee moest houden. Niet de allerbeste, maar wel één van. De mannen van Rinus Michels stonden hun mannetje.

Nu zie ik Louis van Gaal op televisie. Ik heb een huizenhoog respect voor die man. Niet voor zijn kwaliteiten als coach. Zoals gezegd, daar weet ik niks van dus daar heb ik ook geen mening over. Maar als mens. Want heel Nederland valt over hem heen en hij blijft authentiek. “The death or the gladioles.” Heerlijk, ik hou van mensen die te allen tijde zichzelf zijn. Maar niks dan kritiek is zijn deel. En dan denk ik “hoe zo?”