Warmoes (2) De negerhut van oom Tom

-2-

Zaterdag 27 mei, alweer de warmste dag van het jaar.  De mussen vallen uit de bomen van de hitte.
Donald Trump weet nog niet of hij het klimaatakkoord van Parijs gaat ondertekenen.

Gelukkig is het in de 'Delhaize' luchtgekoeld.
Na een brood te hebben gesneden in het apparaat, zie ik haar staan, even verder aan de koeltoog.
Haar blote zwarte armen glimmen in het tl-licht.
Het gesneden brood in de zak gestoken, wat me na al die jaren nog steeds niet moeiteloos lukt... en z' is verdwenen. Waarom vind ik dit jammer?
Even later schuiven we samen aan, aan de kassa, zij eerst.  Uiteraard louter toevallig.
Mijn hart slaat een tel over, dat zal wel van de warmte zijn.
Haar blote benen kleuren mooi onder haar veelkleurig zomerkleedje.  De bruine voeten, onderaan merkwaardig roze, steken in plastieken teenslippers.  Haar hielen zonder enig spoor van eelt, merk ik tevreden.

Buiten, in de loden hitte, steekt ze het plein over.  Mijn fiets laat ik staan en zonder reden volg ik haar.
Waarom.
Ben ik nu een stalkster?  Haar opvallend zwierige gang intrigeert me.  Haar brede heupen lijken te dansen zoals alleen negerinnen dat kunnen.
Oei! Negerinnen. Dat mag niet meer. "Zwarten" moet je nu zeggen.  Of is dat ook niet meer politiek correct?
Zijn het nu misschien "pigmentueus uitgedaagde medemensen"?
Het is zoals mijn grootvader zei: "Toen men pissen; plassen is gaan noemen, is het gezeik begonnen".

De wandeling loopt uit tot in de nieuwbouwwijk. Alle straten hebben hier namen van oude groenten zoals de Pastinaak-, Crosnes- en Kardoenstraat.  'Vergeten groenten' zegt men.  Daar zal wel een reden voor zijn waarom die vergeten zijn.  In de Warmoesstraat gaat ze binnen, achterom in een vrijstaande nieuwbouw.
Het hondje komt keffend aangehold tot tegen de afrastering.  Op z'n achterste poten, blaffend en kwispelend tegelijk.  De voorkant kwaad en de achterkant blij om me te zien.
Ik loop langs de zwart bakstenen voorgevel.  Naast de voordeur hangt een beschilderde dakpan: "Welkom -  Sabrina & Tom.  Het kitscherige ding detoneert tegen de moderne gevel.  Waarschijnlijk meegenomen van een vorige woning.
Sabrina dus.  De naam proeft zoet op m'n tong... & Tom, de negerhut van oom Tom?

- 2 -
(lees het vervolg: warmoes (3) Sabrina.