Een koldersprookje (8)

Wat hieraan vooraf ging

Stevig gearmd liep het viertal het paleis binnen tot ze op de paleiswacht stuitten.
‘Kaarten alstublieft!’
‘Pardon?’ zei de tropenkolder overrompeld.
‘Uw uitnodiging graag. Anders kan ik u niet binnenlaten.’

Even later stonden de kolder en Pinokkio weer buiten terwijl de dronken prinsessen lallend het paleis in werden begeleid.
‘Daar staan we dan,’ zei de kolder zwaar teleurgesteld.
‘Je geeft het toch niet zo snel op?’
‘Is er dan nog een andere manier om het paleis in te komen?’
‘Wel eens ergens ingebroken?’ knipoogde Pinokkio.
‘Dat durf je niet!’ riep de kolder uit.
‘Waarom niet? Ik ben allang geen braaf jongetje meer. En thuiszitten is saai. Ik verwacht een groots avontuur en dat gaat zich daar afspelen.’ Hij wees naar het fel verlichtte paleis waaruit al druk geroezemoes was te horen.
‘Daar zit wat in. Laat je ideeën maar horen.’

 

 

Loading full article...