Gisteren vertelde ik over de markt van Naucalpan. Dat er hier niet superstrak met de coronaregels omgegaan wordt, verrast me niet. Bij iedere ingang is weliswaar zeep aanwezig en wordt middels een bordje gewag gemaakt van de mondkapjesverplichting, maar niemand ziet daar op deze plek op toe. Hoeft ook niet, de Mexicaan loopt altijd met een mondkapje op en de markt is bij lange na niet zo druk als normaal. Je zou het haast coronaproof kunnen noemen. Kortom, geen dampende drukte en dus in principe voldoende onderlinge afstand.

Al die maatregelen lijken simpelweg ingesleten te zijn en dat voelt goed. Op straat is het inmiddels ook weer wat drukker dan voorheen en het verkeer is haast weer ouderwets. Opvallend zijn wel de bussen en met name busjes: die zitten weer tjokvol mensen.

Wij rijden vanaf de markt richting huis. Ineens komen we in een soort fuik; een door de politie gecreëerde éénbaansweg. We rijden achter zo’n busje dat volledig volgepropt zit met mensen. Zij mogen doorrijden, wij moeten stoppen.
,,U moet hier omdraaien”, zegt de politieagent. Waarom? ,,Deze weg is vanaf nu alleen voor busjes, niet voor personenauto’s”, legt de agent uit. Huh, waarom? Dit is gewoon een belangrijke verkeersader? ,,Nieuwe coronaregels”, vertelt de agent. Grmbl. Deze weg leidt haast rechtstreeks naar huis; vanaf hier omrijden kost minstens een half uur extra. En corona? Volgepropte busjes mogen doorrijden en personenauto’s niet? Wat is daar de logica van? ,,Tja. Dit zijn gewoon de regels.” Maar waaróóhóóm? ,,Geen discussie. Keert u gewoon om, alstublieft.” Okeokeoke. Niet alleen in Nederland is het soms niet te volgen.

Ook in Mexico zijn de coronaregels soms onbegrijpelijk