Langs de waterkant. Jammer genoeg heeft mijn telefoon geen optische zoom. Een uitsnede dan maar. Dan is het nog steeds een zoekplaatje, maar hij is links onderin te vinden. De rat. En je zou het zo niet zeggen, maar hij was aardig groot.

We zien er regelmatig twee tegelijk en eigenlijk komen we ze bijna iedere avond wel tegen. Gelukkig was deze banger voor mij dan ik voor hem. En dat mag een wonder heten. Huuu. Met mijn fobie. Als ik het voor het zeggen had, zouden muizen pluimstaartjes hebben en hupsen als een vogeltje. En zouden ratten terug in het water springen als een kikker. En daar blijven.

Werken aan de fobie