Vroeger, toen ik nog een lief klein meisje was, mocht ik elke zomer naar jeugdland. Ik ging dan met broer en (soms) zus mee, met de metro en dan liepen we een stukje naar de Ahoy hal.

Vaak kregen we dan een klein bonnenboekje waarmee je oa een krentenbol en wat drinken kon halen.
De geur die in de Ahoy hallen hing..., die geur kan ik me nog zo goed voor de geest halen. Het was één en al avontuur wat je daar rook.

Ik had een paar favoriete dingen: het winkeltje van AH, waar je zelf je boodschapjes mocht pakken en afrekenen.
Het gekleurde zand wat je in kleine glazen flesjes mocht gieten,
Krimpie dinkie, waar je een leuke sleutelhanger van mocht maken,
Het bloemschikken (elke keer weer een potje mee voor de mama)
En als laatste het brood bakken.

Mijn broer en ik gingen op zo'n jeugdland-dag onze eigen gang: op afgesproken tijden troffen we elkaar weer op de afgesproken plek.
Op een middag was dat in het circus.
We besloten de laatste voorstelling nog af te kijken en daarna naar huis te gaan.
De hele voorstelling ging goed, tot de trapeze aan de beurt was.
Vol spanning keken we hoe de man zijn act deed. Hij was bijna klaar toen het gebeurde...:
De man greep net verkeerd en viel zo naar beneden - waar geen enkele beveiliging te vinden was.
Hij lag daar zo naar op de grond: stil, bewegingsloos....
Iedereen werd naar uit het circus gedreven - iedereen moest de Ahoy hal verlaten, terwijl de ambulances aan kwamen scheuren.

Mijn broer en ik waren goed van de kaart...
We zijn op de automatische piloot naar de metro gelopen, naar Spijkenisse gereden en vervolgens in totale stilte naar huis gelopen.

We mochten later die week nog een keer naar Jeugdland, maar we durfden niet goed. Toendertijd had je nog geen social media om op een snelle manier erachter te komen hoe het met de man afgelopen was.

Aan het einde van de weken dat Jeugdland duurde, hadden we genoeg moed verzameld: we gingen.
In tegenstelling tot andere keren, lieten we elkaar niet alleen. Hoe suf broer mijn favoriete bezigheden ook vond, hij deed mee. En hoe achterlijk ik het ook vond, ik deed alles wat mijn broer deed.

Aan het einde van de dag hebben we staan twijfelen: zouden we nog naar het circus gaan of niet....?
We besloten toch te gaan.
Ik ben nog steeds blij dat we gegaan zijn. We zagen naast de tribune een rolstoel staan met daarin de man die de enorme smak had gemaakt. Hij mankeerde zichtbaar wel het een en ander, maar hij leefde nog! Wat had deze man een enorm mooi beschermengeltje op zijn schouder gehad.
Met een gerust hart zijn we terug naar huis gekeerd. Voor het eerst sinds we het ongeluk zagen gebeuren, konden we weer rustig slapen.

Terwijl ik nog een stuk brooddeeg uit de pan pak en die om een stok van de kinderen draai, speelt de hele film van toen zich weer voor mijn ogen af.
De geur van het gebakken brood herinnert mij aan de fijne dingen die we meemaakten als we op avontuur gingen in de hallen van Ahoy. En ja..., het ongeluk van de trapezeman is ook een herinnering - een nare, die gelukkig toch relatief goed afliep.

#herinneringen #jeugdland #circus #zomermaanden #vroeger #goedeherinneringen #kampvuur #broodbakken #diy #ongeluk #kinderen