#Autisme

- Dit is de leven - werd zo een film met een kijkopdracht, het soort instructie waar je misschien wel een kunstenaar-moeder als Vrede voor nodig hebt. Kíjk gewoon naar die kinderen. Zo was er Beer, een jongen van een jaar of vijftien wiens leven draait om cijfers. Hij scheurt ze uit papiertjes – en gooit ze dan snel weer weg; het had zo een artistieke performance over feit en vluchtigheid kunnen zijn.

Bijna altijd als het op televisie over autisme gaat, ligt de nadruk op problemen en onmogelijkheden, zegt Vrede. Terwijl zij in de loop der jaren juist naar haar (non-verbale en autistische) zoon van zeventien leerde kijken als een onafhankelijk individu, niet als afwijking van een norm.

„De eerste jaren denk je steeds: doe normaal, doe normaal!” zegt Vrede. „Terwijl ik nu denk… Gedraag je als de ander… tsss! Gedraag je in godsnaam als jezelf.” Daar schiet Vrede even vol.


Lees verder ..

Autisme