In de Romeinse tijd zei men van bernagie dat het de melancholie verdreef zelfs wanneer het gewoon op de grond werd gestrooid. 'lila ego borago gaudi semper ago', of zoals dat in de zestiende eeuw werd gezegd: 'ick die men noemt bernagie, gheef 't hert altijdt coragie'. Johan van Beverwijck haalde dit ook aan in zijn werk en schreef: 'en verweckt Blijschap des herten'. 'Bernagye ende Buglosse (ossetong) zijn goet voor de gene, die Flauw werden, verheugen de Swaarmoedige, en verquicken die uyt een langdurige sieckten komen'. http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/leven/40934-bernagie-tegen-melancholie.html

Bernagie tegen melancholie