Het kan verkeren in het leven. De afgelopen week voelde ik mij beter, na een periode van moeheid en verveling. Zo goed, dat ik besloot om weer te fitnessen op dinsdag en op woensdag weer hard te lopen met de groep. Tot zover niks aan de hand.
Dinsdag was als vanouds, beetje fietsen, roeien en kracht.
Woensdag was qua weerzien gezellig, maar de vaste trainer lag in het ziekenhuis voor z'n hart en een van de meiden is ziek. Heel ziek, ze wordt niet meer beter. De kanker is uitgezaaid.
Ik had geen woorden, soms zijn die er niet. Zij hoopt dat ze nog zo veel mogelijk kan lopen en wij ook.
Een lieve meid, sportief, een echte doorzetter, gewoon een leuk mens.
We hebben "gewoon" getraind. Laten we hopen dat we dat nog lang samen kunnen doen.

Geluk en verdriet