Mijn oma heeft het nooit breed gehad, wel armoede gekend. Armoede in de tijd van voor de sociale zekerheden en in de oorlog. Hierna heeft ze het ook nooit heel rijk gehad.
Naarmate ze ouder werd, had ze voor haar doen, veel te besteden met haar AOW. Ze wilde altijd nog zelf mee met de wekelijkse boodschappen doen en na afloop een lekkere haring eten. Ze stond erop om te trakteren. M'n tante sputterde dan tegen en dan zei ze: 'Liefje, geld zat!'
Ik zie haar nog in de weer in haar slaapkamer met de Brabantia doos met aparte vakken voor de verschillende potjes...
Helaas heeft ze de laatste periode van haar leven in een verpleeghuis door moeten brengen, omdat ze dement werd, maar na haar overlijden bleek hoe spaarzaam zij was geweest.
Ze had vier kinderen en per kind had zij FL. 1500,00 na te laten.
Ze at gezond, en kocht niets overbodigs, en spaarde voor haar doen veel en had nooit schulden. Een grote inspiratie voor mij om spaarzaam te leven en denken. Een oma om trots op te zijn.

Genoeg en dan