Al een paar dagen had ik ze in de gaten. Een setje met hond in een geparkeerde caravan, zonder bijbehorende auto. Gewoon bij ons op het plein.
Ik zag ze bij de AH, een van de twee met de hond. Mooi beest, stoer en lief. Ze was hem steeds aan het aaien en tegen hem aan het praten.
Later zag is ze een keer teruggaan naar de caravan.
Niemand had last van ze, voor zover ik weet, ik in ieder geval niet. Het leek mij hooguit koud in die caravan, zo zonder stroom of zo.
Ik vond ze jong, begin twintig.
Gister avond liep ik mijn wandelingetje en zag twee wagens van handhaving bij de caravan. Naar binnen schijnen met zaklamp en ik voelde de bui al hangen. Het mag niet, zomaar ergens je caravan parkeren en bewonen. Vanaf het portiek heb ik staan kijken. Even nadat handhaving weg was, sloot het setje de deur van de caravan en liepen ze met hond het plein af. Waarheen? Ik weet het niet. Ik hoop dat ze ergens naartoe konden met hond.
Vandaag heb ik ze niet meer gezien.

Zwerven en dan