wat ben ik trots op mezelf.

Deze morgen ging ik naar de bank ik ben zelfs zover dat ik zonder angst naar buiten kom.
Dus de bank binnen mijn zaakjes geregeld kom ik buiten staat mijn stalker recht voor mijn ogen.
Ik wil de bank terug binnen stormen maar hij blokkeerd me meteen probeert me zelfs in de auto te sleuren wat hem niet lukt.
voor het eerst in 20 jaar verzet ik mij tegen mijn pijniger en nu stalker .
ik krijg van hem drie voorstellen of 1 in de auto gaan zitten om te praten of 2 ergens iets gaan drinken of 3 naar mij thuis gaan om daar verder te praten dus ik kies voor optie 3 wetende dat mijn familie daar is
zij hebben hem een tas koffie gegeven terwijl ik in mijn kamer de politie heb gebeld.
ik zeg niet dat mijn angst voorbij is maar voel me al voor een stuk bevrijd , en ik weet het is nog niet voorbij en zal nog altijd moeten oppassen maar wat voel ik me een stuk beter nu ik weet dat mijn nee een nee blijft en ik me niet meer laat onderdrukken

stalking 4