Na een paar angstige dagen en nachten was het gistermiddag tijd voor een feestje.
Mijn broer is stabiel en mocht vervoerd worden naar Enschede.
Het leek er op dat het na het weekend pas kon maar na een paar telefoontjes kwam zaterdagochtend half twaalf het verlossende bericht, hij kon die zelfde middag al vertrekken!
Om half drie stond de ambulance klaar en konden we vertrekken.
Hij staat aan het begin van een hele lange weg maar we zijn zo gelukkig!
Hij zit al in de stoel, praat, vraagt, antwoord, eet en drinkt.
En begint al super eigenwijs te worden net als normaal.
Zo fijn!

We zijn op de goede weg!