Ik bemerk tot mijn grote verbazende schrik
dat zelfs een woordtellerfanatiekeling als ik
tijdens de drang om te knallen
wel eens een steekje laat vallen
Nee, de steekwoorden zaten er allemaal in
ik had ook een klapper van openingszin
maar heb het aantal woorden te ver overschreden
dat had ik, als ik beter opgelet had, vermeden
Het betreft hier een minimum aantal woorden
dus geen nood aan de man, geen letters vermoorden
maar kan het niet langer voor mezelf behappen
moord gaat te ver, ik hou het bij schrappen
Plots krijg ik weer een geweldig idee
schrijf gewoon eentje extra, zo nodig zelfs twee
Dus snel in de spreekwoordelijke pen gekropen
nu exact driehonderd woorden, dat is maar te hopen:
Met mijn tandenborstel in mijn hand
reis ik door het ganse land
het is mijn houvast, opdat ik niet zal vergeten
mijn tanden te poetsen, direct na het eten
Mijn pincode is voor mij van minder belang
vergeet ik die, word ik niet bang
dan leef ik gerust een dag zonder geld
de liefde die rest is wat werkelijk telt
Een onderzetter kan ik ook wel missen
hoewel je je daar wel in kunt vergissen
want waar komt je handcrème dan op terecht
wanneer je plots komt in een handgevecht
Dit slaat nergens op, is zelfs voor mij te infantiel
snel toevlucht zoeken op dochters mobiel
Een nieuw spel, de theelepeltjesrace
is waar zij me laatst fanatiek op wees
Mijn dochter, die schat, soms met veel gegil
bekijkt ze de wereld door een roze bril
van haar valt veel te leren, dat dan weer wel
ze negeert stoïcijns treiterij aan de deurbel
In haar onschuld leert ze ons zo een wijze les
de sleutel van overweldigend succes
Wanneer je een actie of regel niet kunt verteren
Gewoon het woordenaantal negeren.
Een tussendoortje, omdat het me zo dwars zat. Naar aanleiding van de februari-uitdaging van Vlindertje geschreven.
