Mijn "Droom"



Als kleine meisje stond ik buiten , keek naar de maan en de sterren.. Smeekte ik ze om een liefdevolle grote gezin die veel van elkaar hielden. Ik heb ze beloofd dat ik later als ik groot ben zal ik er eentje hebben. Huisje, boompje en beestjes, heel veel kindertjes , wel 5 wil ik .. of nog meer.. een liefdevolle man die heel veel van ons houd .. en mooie huisje, hoeft niet groot.. een kleintje van hout of een boerderijtje met koeien, varkens en kippen... en ook natuurlijk konijnen...
"Als ik groot ben dan zal ik dat allemaal hebben"..
Dat was mijn wens aan het universum, aan de sterren en de maan die op mijn gezicht scheen. Vroeg ik mij ook af of god mij hoorde , of hij mij dit ook zo gunde?... Bestaat hij uberhaupt wel?
Ik zal een brave meisje zijn, zal ik goed luisteren en alles doen wat mij gevraagd word. Dan zal hij mij vast helpen.
Mijn hart is vol met hoop, ook wel ongeduldig.. kan haast niet wachten tot ik groot ben.. ik wil niet zo lang wachten.. ik wil nu al gelukkig zijn.. als ik nu slapen ga, zou die tijd wat sneller gaan?..
Met mijn ogen dicht fluister ik laatste keer mijn "droom " uit naar de universum, en draai mij om, om te gaan slapen.



Ik was hier rond 12 jaar oud, een meisje met veel dromen, en meisje die snakte naar liefde en vrijheid.. die de grote wereld in wilde trekken.. die alles wilde zien, ruiken, horen en voelen..
Ik wilde dieren en mensen ontmoeten, bergen beklimmen , zeeen door varen, talen leren.. en nog veel meer..

Een meisje was ik die zich niet gewenst voelde , die zich afvroeg waarom ik op de aarde ben gekomen. Wie ben ik, wie zal ik zijn?.. en waar kom ik vandaan?.. en wat is er nog meer?.. is er god ?.. is er misschien nog zo een planeet als die van ons?.. misschien andere soort mensen die mij wel mogen?..
Ik voelde mij vaak onbegrepen, zo alleen.. altijd op zoek naar iets .. naar iets wat ik niet kon uitleggen.. voelde een enorme gemis , een soort heimvee..

Mijn omgeving wist geen raad mee, ik werd uitgelachen of gepest.. of nog erger.. werd ik voor de gek verklaard.. ik was toch maar een stommerd met rare gedachten en vragen.. moest ik maar normaal doen zoals het hoort. .. zoals een ander dat was..
Ik moest leren om te kunnen overleven in de massa om maar te gedragen en doen zoals een ander dat van je verlangde, zoals een ander wil dat je bent, om maar ergens bij te kunnen horen.. heb geleerd om mijn mond te houden... Mijn droom en mijn wensen voor mijzelf te houden, en maar stiekem te fantaseren..
Ik heb geleerd dat wie ik was , wat ik voelde en dacht , niet belangrijk was..

Tot ik weer eens alleen was..
Dan voelde ik mijzelf. Voelde een sterke drang , een drang om te vluchten, vluchten naar de vrijheid, naar mijn droom.. mijn droom waar ik zo blij van werd.. Ik ben belangrijk ! .. alles wat ik denk en voel is belangrijk, en mijn droom?! ... die koesterde ik elke seconde van de dag.




Droom