Brabant

Het zit in je hart, je raakt het niet kwijt.
Brabander zijn, waar je ook bent.
De koffie staat klaar, ongeacht de tijd.
Je wordt er verwend, in het Brabantse land.
En vat 'r ôk mèr een kuukske bij!
Of hèdde gè kóói tand?
ón 't dialect rokte wèl gewend.

Gin koeiepoep mèr vèrkusstront!
Je ruikt het al van verre...
Nu weet je weer dat hier je wieg stond.

Je moet mee eten, daar gaan ze wel vanuit.
guj komt van wèèd, doe oewe jas uit!
Aachter in d'n hof, of vúúr in de serre,
maar altijd is er iemand thuis.

Het is veranderd, dat is waar.
Maar de mensen met een gouden hart,
ze zijn hetzelfde nog, van aard.
Een grôte bakkes, ja, dè wèl!
Maar van karakter wel heel zacht.
Vroagt 't mèr on tante Nèl.


© Copyright 26-10-2017 Enriqué, blogs and more, alle rechten voorbehouden.

Brabant gedicht