#gevoelsjournaal #gevoel #gevoelens #corona #crisis #zon #allergie ën#fysiek #nabijhied #menselijk #noodzaak #liefde #juf #kinderen #jeugd #ouderen #hormonen #aai #lach #verwachtingen #vuurtje #kus #eenzaam #dood #afstand #alleen #gezicht #overgaan #therapeut #therapeute #holistisch #slager #brood


GEVOELSJOURNAAL

Goedemorgen lieve mede-gevoelslezer. Iets wat nooit verveelt, wat mij betreft. Kunnen zeggen ... de zon schijnt!
Ik vind het toch wel een dagelijks kadootje nu. Al moet ik zeggen dat mijn gevoeligheid voor allergieën er beduidend anders over denkt. Gortdroog dus wind(je).... snotter snuif, hatsjoe...ditmaal géén Corona-oorsprong klachten.
De natuur snakt naar water, dan zie en merk ik ook aan ons 'hooilandschap' wat eerder ons grasveld was.

Wij mensen snakken nu wellicht naar vrijheid . Te kunnen/mogen gaan en staan waar wij willen.
Naar fysieke nabijheid van onze geliefden/familie en de hugs van onze vrienden.
Kinderen snakken naar hun vriendjes, de juf tikkertje en stoeien.
De jeugd snakt naar vrijheid van 'hormonen'...vrije lucht, vrijheid en vrijelijk de ruimte nemen.
Die kus, aai, steelse blik met verwachtingen die wellicht bewaarheid worden.
De onbeholpen duw, het ' heb je een vuurtje' .. die eigenlijk hetzelfde willen zeggen.

Onze ouderen die behalve beschermd vooral ook 'afgeschermd' worden,
waar men zich af mag vragen of die oudjes dit wel helpt en zij dit zo wel wensen.
De tijd die rest mag qua inhoud vooral 'rakend' zijn, niet eenzaam en alleen.
Laat staan eenzaam de dood in moeten gaan,waar een hand, en zachte aai, een geruststellend woord,
die ene kus van zovéél meer waarde is/kan zijn.
Dat herkenbare, vertrouwde gezicht waardoor het 'overgaan' en het loslaten van leven,
wat ieder onvermijdelijk in en aan moet gaan. Maar men die kéuze niet eens heeft !
Aanrakingen fysiek contact het is echt een levensbehoefte!

De anderhalve meter samenleving staat niet in mijn DNA geschreven en ook niet op mijn lijf.
Het is ook niet aan mij besteed. Hoewel dit lijf ook veel keerzijden hiervan gekend heeft.
Wellicht weet ik er iets teveel vanaf, waardoor ik eerder ageer. Ik heb er zelfs deels mijn beroep van gemaakt.
Ik ga in mijn praktijk niet met handschoenen aan masseren, een mens ontmoeten achter plexiglas.
Mijn aanrakingen zijn relationeel, niet alleen functioneel.

Bij de slager kun je geen brood kopen. Waar spierspanningen blokkades van stress, oude wonden mogen worden losgelaten zit/speelt zich niet aléén af in je hoofd. Het is een samenspel van lichaam en geest.
Als o.a. Holistisch therapeute werk ik met beiden. Waardoor op álle vlakken geheeld kan en mag worden.
Er een volledig 'gevoelsontbijtje' mag komen brood met een plakje vlees en boter om het geheel te verbinden...
zeg het maar.

Ik ben benieuwd wat onze 'landsman' er vanavond van zegt en waar wij rekening mee mogen en ehhh moeten houden.
Ik hoop dat er ergens ook verantwoorde 'keuzenmogelijkheden' komen...ook en juist voor de kwetsbaren onder ons.

Het is een heel 'gevoelsontbijt' geworden. Ik hoop dat het niet te zwaar op je maag valt.

Pas goed op jezelf ...een elkaar!

Knuff MJ


Gevoelsjournaal.