Langzaam maar zeker zet de herfst elke dag wat verder in. Bomen beginnen reeds te kleuren en de eerste vroege soorten beginnen reeds hun bladerlast af te werpen. Het zijn vooral kastanjebomen,notenbomen en berken die hun blad zien #verschrompelen , waarna het in het eerste zuchtje wind, spontaan naar beneden valt. Maar ook sommige soorten essen kennen reeds sterk verkleurende bladeren, terwijl opvallend veel naaldbomen sinds afgelopen augustus hun bruine naalden hebben laten vallen. Met de steeds vochtiger wordende natuur ontstaan schimmels in de grond die na enkele dagen zich met geweld door het grondoppervlak naar buiten wurmen. Vooral in zanderige en leemachtige grondsoorten is het aanbod van deze zogenaamde paddenstoelen, soms relatief groot.
Overal in het bos zie je paddenstoelen hun kopjes boven de grond uitsteken. Voorwaar een prachtig gezicht en een dankbaar onderwerp om over te schrijven en een foto te maken.
.jpg)
Bossen passen zich rustig aan met het verstrijken der dagen. Nu zijn de beukenbomen nog groen,maar dat zal na half oktober snel veranderen. Veel wilde beuken die in onze zuidelijke streken tegen de hellingen staan zijn zeer oud. Het zijn bomen die al van alles hebben meegemaakt. Sterke, trotse bomen. Bomen die een stootje kunnen hebben. Alleen een langdurige droogte kan ze nekken...
Zwammen zijn er thans in alle mogelijke soorten. Grote en kleine soorten. Sommige groeien snel, andere soorten weer wat langzamer. Maar een ding hebben ze allemaal gemeen. Ze gedijen het best in een grondstructuur, waarin zich sporen van rottend hout bevinden. Zoals goed te zien is op onderstaande foto, waar kleine zwammen ontstaan op een rottende boomstronk.
Nu de bladeren van de bomen hier en daar reeds kleuren, zijn er met een beetje zon,prachtige sfeeropnames in de bossen te maken. Onderstaande foto geeft mijn beleving van zo'n sfeer aardig aan.
Een grote zwam in de vorm van een majestueuze kaboutertjeswoning. Met een beetje fantasie zie je vanuit dit beeld zo een sprookje ontstaan.
In het zuiden van Europa vliegen nog verschillende soorten vlinders. Sommige soorten zijn nog tot begin november waarneembaar. Maar in de Lage Landen beperkt het zich tot een enkel blauwtje, wat witjes en met een beetje geluk nog een gehakkelde aurelia.
Bepaalde soorten essen kleuren rood, terwijl de andere meeste soortgenoten geel kleuren. Op zich eigenlijk heel apart.
In het zuiden van Frankrijk zie je eigenlijk vrij sporadisch inktzwammen. Dat heeft wat met de grondsoort en de temperatuur en de vochtigheidsgraad van de grond te maken. Maar iets noordelijker, in de Auvergne streek, zijn ze wel in vochtige kleigrond, op verschillende plekken te ontdekken.
Ook verschillende laag blijvende heesters kleuren soms heel opvallend. Leuk om er een plaatje van te schieten.
Bij een meertje in de Auvergne groeiden en bloeiden hier en daar nog distels. Het leuke was dat daar nog enkele vlinders te zien waren die in de Lage Landen zeer waarschijnlijk niet meer vliegen in eind september. Het betreft een klein vuurvlindertje, boven op de foto, en en landkaartje onder op de foto.
Soms zie je, als je tussen de bomen in een bos rond zwalkt met het oog op een leuke gebeurtenis op foto vast te leggen, wel eens iets waarvan je afvraagt; wie is hier nu de bouwer van. Zo ook vroeg ik me dit af met dit grote hol in een eikenboom, dat ik op slechts een meter hoogte van de grond in de stam ontdekte. Het hol was leeg, er lag geen reptiel in, alsook vertoonde het geen verdere dierlijke bewoning...
.jpg)
Sommige bomen hebben het moeilijk als gevolg van lange droogte. Vooral berken, dennen en sparren zijn vaak slachtoffer van een te kort aan vocht in de grond. De berk op onderstaande foto leeft nog wel, maar de zwammen op de stam zijn reeds een teken van een aanstaand overlijden.
Het etang de Valle, dat enkele kilometers achter onze woning is gelegen, ligt er weer verlaten bij. De toeristen de hengelaars, de bootjesmensen; ze zijn allemaal verdwenen. De natuur heeft weer voor minstens zes maanden in alle rust bezit genomen van dit schitterende landschap van bergen, heuvels, en dalen . Stilte hangt boven de beuken, eiken, steeneiken, kastanjes, vijgenbomen, en platanen. Voor natuurliefhebbers en rustzoekers is het in deze herfsttijd overal in Frankrijk, maar natuurlijk ook in de rest van Europa, genieten geblazen. Mensen die wat overspannen zijn als gevolg van het heftige en drukke leven, komen thans in de schitterende omgeving van bossen, heide en water, vaak snel weer tot rust. Tenzij men dat niet ambieert en de stilte van de natuur geen genoegen schenkt...
Ik hoop dat mijn boswandeling u als lezers heeft kunnen bekoren. Derhalve dank ik bij voorbaat de lezers voor het bezoeken van dit natuurblog.
De gebruikte foto's in dit blog zijn eigen foto's. Gebruik door derden, voor welk doeleind dan ook, is zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de eigenaar/fotograaf, niet toegestaan.
