Marieke Buijs ging neurowetenschappen studeren omdat ze wilde weten waarom de ene mens depressief wordt en de andere niet, en wat je aan zo’n depressie kunt doen. Maar betere behandelingen zijn er nog steeds niet. Waarom niet? En wat hebben de neurowetenschappen dan wél bewerkstelligd? Dit is de eerste aflevering van een driedelige reeks.


Gevraagd naar een patiënt bij wie behandelingen voor depressie géén verlichting bieden, valt hoogleraar klinische psychologie in de psychiatrie Claudi Bockting stil. Niet omdat ze niemand weet, maar juist omdat ze moeite heeft met kiezen. Dan beschrijft ze een wat oudere man, belezen, goed in de relatie en perfectionistisch. Voor hem is het leven elke dag een strijd. Hij is ervan overtuigd dat hij een belasting vormt voor de mensen om hem heen, heeft geprobeerd zichzelf van het leven te beroven. Niet één, maar meer keren. Hij heeft verschillende therapieën gevolgd, slikte antidepressiva en onderging zelfs elektroshocks, maar nog steeds voelt het leven voor hem ondraaglijk.

‘Ik zou zo graag willen dat ik meer voor hem kon betekenen,’ zegt Bockting.

DECADE OF THE BRAIN
In 1990 riep George Bush senior het laatste decennium van de twintigste eeuw uit tot Decade of the Brain, een initiatief dat gepaard ging met een investering van maar liefst 1,5 miljard dollar per jaar in neurowetenschappen. Het doel: ‘De werking van het menselijk brein in voldoende detail begrijpen om de grote variëteit aan gedragsstoornissen en geestesziekten effectief te voorkomen of behandelen,’ aldus de Amerikaanse National Institute of Mental Health.

https://www.vn.nl/behandelingen-depressie-marieke-buijs/?utm_source=nieuwsbrief&utm_medium=email&utm_content=ABON&utm_campaign=NB20181222


Marieke Buijs ging neurowetenschappen studeren omdat ze wilde weten waarom de ene mens depressief wo