Het #klimaat wordt steeds meer een kredietrisico voor de #Kredietbeoordelaars. Klimaat verandering wordt steeds belangrijker bij de waardering van bedrijven en overheden door kredietbureaus S&P, Moody’s en Fitch. „Dit is niet meer dan een begin.”

Na de verwoestende kredietcrisis van ruim tien jaar geleden kregen ze ladingen kritiek over zich heen: Moody’s, Standard & Poor’s en Fitch. Deze kredietbeoordelaars hadden de risico’s van de opgeknipte Amerikaanse hypotheekportefeuilles niet gezien, onderschat of zelfs genegeerd onder druk van hun opdrachtgevers, de banken, zo oordeelde een Amerikaanse onderzoekscommissie in 2011.

Kredietbureaus hebben een spilfunctie in het financiële systeem: hun ratings – van de hoogste, AAA, tot de laagste, D – moeten zichtbaar maken hoe solide een bedrijf of overheid is waarvan schulden worden verhandeld. Zo moeten beleggers worden gewaarschuwd voor risico’s. Daarin faalden Moody’s, S&P en Fitch, de drie belangrijkste kredietbeoordelaars, destijds hopeloos.

Anno 2020 lijken ze vastbesloten een relatief jong, maar groeiend financieel risico vooral níét over het hoofd te zien: klimaatverandering.

Het was even schrikken voor de olie- en gaswereld toen Moody’s afgelopen november dreigde de hoogste ‘Aaa’-score van gigant ExxonMobil in te trekken (bij S&P en Fitch heet dat ‘AAA’). Achter ‘Aaa’ plaatste Moody’s het vooruitzicht ‘negatief’, waarmee het vooruitloopt op een mogelijke afwaardering. Er bestaat een „opkomende bedreiging voor de winstgevendheid van olie- en gasbedrijven” door de maatregelen van veel landen om de „effecten van klimaatverandering tegen te gaan”, aldus Moody’s.

Bij kredietbeoordelingen spelen altijd meerdere factoren mee. In dit geval was dat bijvoorbeeld ook de negatieve kasstroom van ExxonMobil. Maar opmerkelijk was nu vooral dat Moody’s voor het eerst bij een fossiele-energiereus het klimaat noemde als negatieve factor voor de kredietwaardigheid.

Ik hoop dat de pensioenfondsen dit ook gaan inzien.





Het wordt te heet onder de voeten van de miljardairs