Jij kunt het, doe je mee?

Mich Peters

3 years ago

Gewoon ik.

Al jaren op reis. Een reis die zeventien jaar geleden is gestart.

Je gelooft ergens in en doet daar iets mee.

Als eerste kijk je naar jezelf. Je had een advies gekregen.

Wees nu eens jezelf, dan doe je pas wat je hebt te doen.

Er kwamen mensen op mijn pad. Begreep het eerst niet.

Ze zaten met iets en ik kon ze een richting op sturen.

Waarom eigenlijk? Vijf jaar na deze start kwam ik erachter dat het alleen met mijzelf te maken had.

Het resoneerde en gaf mij inzichten. Het was mijn pad en mijn gevoel om zuiver te zijn.

Niet alleen zuiver naar anderen, maar ook naar mezelf.

Een pad dat steeds leuker was om overheen te wandelen. Een energiek pad waar mensen op dat moment bewust op mijn pad kwamen.

Ik werd het me bewust en ik wist hoe je er nog meer energie uit kon halen.

Al de emoties en inzichten schreef ik van mij af. Ik kwam steeds meer over mezelf te weten en wilde de opgedane kennis vergroten.

Het enige wat ik deed, was naar mezelf luisteren in een vorm waarvan ik wist dat deze het beste bij mij paste.

Ik kon steeds dieper in de ogen van anderen kijken. Ik keek niet meer af. Nee, het was diep starend in de ziel van anderen.

Het was geen durf meer, nee het was een gewoonte om daar iets mee te kunnen. Voelen, diep voelen om anderen iets mee te geven.

Positief te beïnvloeden op een vrije manier. Vrijheid en ruimte creërend gaf ik op een eigen authentieke manier door wat deze vrijheid nu inhield.

Ruimte waarin je eigen dingen en het moment van beslissen kon bepalen. Steeds meer mensen vonden het fijn.

Een uiting waarin zij herkenning zagen en het groeide. Het werd bijna een community waarin mensen elkaar gingen volgen op de reacties die zij plaatsten.

Het groeide en groeide en mensen gingen er ook in geloven. Ik kwam er al snel achter dat zoiets niet werkt zonder wisselwerking.

Niets werkt zonder wisselwerking en we hebben elkaar gewoon nodig.

Nodig om met elkaar te reflecteren op wie we mogen zijn. Soms zwaar als een les en dan achteraf tevreden terugkijken dat je de stap had gemaakt om er beter uit te komen.

Een route die iedereen erin kan herkennen door juist te luisteren naar jezelf.

Nee, luisteren naar je eigen gevoel en steeds afwijken van je eerdere proces, luisteren naar wat anderen je aanpraten.

Een pad dat ontspanning geeft. Rust in je ziel, in het zijn en bijzondere momenten ervaren die je bijna niet kunt verklaren.

Mensen om je heen zien het. Zij zien tevredenheid in je ogen. Ze glunderen en glinsteren op een vrije en unieke manier.

Een aanstekelijke energie die anderen motiveert en inspireert om hetzelfde te doen.

De weg naar jezelf kan wel eens zo’n grote motivatie worden om een voorbeeld voor anderen te zijn.

Het is geen lijden meer, het is de leiding nemen en het voorbeeld zijn hoe je het op een “eigenlijk simpele manier” toepast om dichter bij jezelf te komen.

Het zal geen eenvoudige weg zijn. Soms met obstakels, maar de weg naar wie je bent is meer dan de moeite waard.
Jij bent meer dan de moeite waard om dit proces aan te gaan.

Als je het doet, doe het vanuit je volste overtuiging en als je dit bericht leest, start gelijk met deze overtuiging.
Ik kan het weten, ik geniet er elke dag van en dat had niet gekund zonder jullie.