Men zegt dat het leven er is om geleefd te worden, je bepaalt zelf je eigen leven. Een ware levensles. Maar wat als ik niet meer wil leven? Het leven lijkt een nare belevenis van het leven dat ik niet wil leven. Heb ik te veel beleefd? Ben ik uitgeleefd? Het voelt niet alsof ik mijn leven mag beleven zoals ik het wil leven. Het lijkt zo levenloos, alsof er niks te beleven valt. Ik val steeds weer terug in de levensstijl die ik eigenlijk niet meer wil beleven, toch ben ik van bepaalde dingen afgebleven. Ik leef niet meer het puberale straatleven. Ik beleef zelden nog het nachtleven. Van velen ben ik nog overgebleven. Wat is mijn droomleven zonder liefdesleven? Waar is het luizenleven wat ik vroeger kon beleven? In gedachten kan ik het niet eens meer beleven. Was ik nou maar bij dingen weggebleven, dan had ik nu geen rotleven. Waren alle puzzelstukjes maar samengebleven, dan kon ik nog gelukkig voortleven. Ik wil geen medeleven, ik wil als gelukkig mens overleven.

Leven