Er was eens een vrouw met een hondje. Elke dag als de vrouw ging gaan slapen stak ze haar hand onder het bed ( waar het hondje ligt) om hem aan haar hand te laten likken. Op een nacht hoort de vrouw nare geluiden, een geluid alsof de kraan zachtjes druppelde. Ze was ongerust en stak haar hand onder het bed en haar hondje likte, dus de vrouw ging gaan slapen. Wanneer ze smorgens opstaat hoort ze het gedruppel nog steeds en ze gaat gaan kijken.. Haar hondje was opgehangen aan de douche. Het bloed druppelde naar beneden. Op de muur stond deze boodschap,geschreven met het bloed van de hond ' Wij kunnen ook likken hoor'.

De onverwachte hond