#gedichten 

‘Koningin van de Nacht’

Opeens zie ik het gebeuren, bovenop
groeit een bloemknop.
Zij start zo klein, zo zacht
voorbereidend op haar pracht.
Weken kan het duren, elke dag sta ik te turen,
vraag ik mij af: zal zij al komen,
de bloem van mijn dromen.
Ze wordt langer en dikker, krijgt vorm,
dit alleen al zien is enorm.
Nog één dag en het is zover,
vannacht staat ze daar als een ster.
Ik houd mijn adem in
en heb het naar mijn zin.
Hoe zal ik het beschrijven,
zonder te overdrijven.
Schitterend zijn haar buitenste goudkleurige bloemdekbladen
die als een aura lijken,
dat dwingt je om te blijven kijken
naar die zuivere witte bloemdekbladen,
waar middenin een stempel als een kwast en
ontelbare meeldraden uit de zeegroene diepte ontspringen.
Hier hoef je niets bij te verzinnen.
Wat heeft zij een prachtige kleur en zo’n heerlijke vanillegeur.
Het lijkt wel tovenarij,
nee hoor, ik was erbij.
Mocht je dit ook eens meemaken,
zal het je diep raken.
Ze staat daar de ‘Koningin van de Nacht’
met al haar kracht,
o zo sterk,
doet ze de hele nacht haar werk.

De andere morgen is ze op,
er is slechts een verwelkte bloemknop.
De natuur, onbegrijpelijk en toch zo gewoon,
blijft voor mij, wonderschoon.

© Anny