Als student aan het AMFI (Amsterdam fashion institute) zou je een 'modepopje' verwachten. Een meisje of jongen met een voorliefde voor mode. En dan heb je mij, Rachel, 22 jaar met een bijzondere kijk op mode. Met aftrap van deze opleiding (branding) had ik weinig tot niets met de modewereld. Ik merkte al snel dat ik de affectie met mode miste die mijn mede studenten met dit vakgebied hadden. Ik wilde vooral iets creatiefs toen terwijl mijn collega's zichzelf geestelijk al achter een bureau hadden geplaatst van zowel nationale als Internationale modehuizen. Tot dat voor mij alles veranderde door een lezing van Joe Watson over de productie van mode. Er ontstond affectie, dit was vooral naar de psychologie achter mode. De 'oppervlakkigheid' van de fast fashion industrie, het lijden van katoen boeren en de milieuvervuiling. Ik had het voor mijzelf besloten. Ik ga het anders doen. Toch liet ik mijzelf de keuze maken even afstand te doen van deze bruisende industrie. Ik ben op t moment student aan de bouwkundige opleiding minor architectuur en beeldende kunst. En laat hier graag mijn (af en toe wat chaotische ) 'creatieve' brein zich volledig uit in het schrijven van stukken van zowel mode als kunst.