Laat ik mijzelf eerst even voorstellen. Ik ben een 24-jarige, lieve en enthousiaste meid met de naam Julia. Leergierig, boekengek en familiemens. Boekengek. Altijd al van lezen gehouden. Van op zoek naar dolfijnen in mijn jeugd naar het lezen van literaire werken voor school en eindigend met tal van boeken uit verscheidene genres, waarbij mijn voorkeur momenteel ligt bij (psychologische) thrillers. Ondanks mijn liefde voor lezen, die ik overigens van mijn moeder heb geërfd, heb ik het mijzelf jaren lang niet gegund de tijd er voor te nemen. Ik voelde mij schuldig als ik een boek in mijn handen had terwijl ik naar mijn mening bezig zou moeten zijn met school. En zo werd het lezen verbannen naar de vakanties, wanneer ik eindelijk wat meer tijd over had, ik even niet aan school hoefde te denken en dus met een geruster hart iets uit mijn moeders boekenkast kon pakken om in een paar dagen geheel uit te lezen. Eind 2015 veranderde dit, toen mijn vader in november ongeneeslijk ziek werd en mijn leven compleet op de kop kwam te staan. Ik zocht mijn toevlucht in boeken op de momenten dat ik het heel moeilijk had. Alsof ik op die manier even in een andere wereld kon kruipen en de narigheid om mij heen voor even, heel even maar, naar de achtergrond kon schuiven. Maar ik besefte al snel dat er meer nodig was om met de pijn, de angst en de zorgen om te kunnen gaan die sinds die november een onderdeel zijn geworden van mijn leven. In de hoop om ooit alles te kunnen verwerken en het een plekje te kunnen geven, ben ik begonnen met het schrijven van mijn verhaal. Via deze blog zul je in mijn hoofd kruipen en zo flarden van mijn verhaal terug vinden. Je vind er verdrietige momenten vol pijn, mooie herinneringen om te koesteren en een vlaag van boeken er tussen door.