Veertig worden? Doet me niks. Dat is toch niet meer dan 39 +1. Dat vertel ik aan iedereen die zich zorgen maakt. Want ja, het zou zo maar kunnen dat je opeens wakker wordt met een grijze bos haar of dat je een leesbril moet. zo'n verschrikkelijk varifocus bril. Met hele dikke glazen. Ik maakte me nooit zorgen om ouder worden. Totdat ikzelf de verontrustende 40 grens over stak. Stiekem veranderd er best veel. Wil ik nog een carrière stap maken? Kan dat nog? Kom ik na mijn 40e wel aan een volledig andere baan? En hoe date je als je al rood uitslaat van de gedachten aan Tinder? Is het niet makkelijk om me te verstoppen in huis en lekker door te gaan met het leven zoals het nu is. Fijn, voorspelbaar. tikkeltje saai. Het antwoord hierop is een luide NEE. Ik ben 40! En er liggen misschien nog wel eens zoveel prachtige jaren voor me. Ik ga op ontdekking. Ga je mee?