#tijd #gedicht #verlies #rouw #omgaanmetverliesenrouw

Denk jij weleens na over tijd? Tijd is slechts een begrip, het gaat zo snel voorbij de tijd. Je staat niet altijd stil bij hoe snel de seconden, de minuten, de uren of zelfs de dagen verstrijken. Dit gedicht heb ik geschreven voor een opdracht voor de module rituelen voor de opleiding verlies-, rouw- en stervensbegeleiding. In dit gedicht vraag ik juist aandacht om stil te staan bij de tijd, stil te staan bij de belangrijkste tijd in je leven, het moment van afscheid. Juist na een afscheid hebben we vaak nog behoefte aan tijd. Dit gedicht gaat over het laatste uur dat we samen zijn voordat het echte afscheid is van onze dierbare. Het moment dat we al met elkander bij die ene dierbare om de kist heen staan. Dat laatste uurtje waarin je nog een laatste keer alles kan zeggen, delen of wat dan ook.

Wat heeft dit gedicht jou allemaal te zeggen? Laat je het me weten in de reacties?

En voor iedereen die de tekst niet in het Nederlands kan lezen, ook een vertaling in het Engels, mogelijk niet geheel op juiste wijze vertaald, maar om een idee te geven:

Time

A whole life,
in which time is given to each.
Too little time in the end
it felt like a losing battle.
Then a special hour what came as opportune,
got a special time.
Once more all together,
before we can let you go for good.
An hour of wonder
heard and saw everything with admiration.
From a distance you watched in silence,
thinking where am i going?
Then a void that dominates,
everyone feels controlled.
An hour of creativity
you feel the effectiveness.
The hour has done its work,
the question can we go on now?
Finally the way home,
designing a new future.

Wat is tijd?


Comment with a minimum of 10 words.
Monetization is required
27 comments