Een koldersprookje (6)

Over een wit konijn en een losslingerende lamp


Tropenkolder zette zich schrap. Hij verwachte elk moment een machtige geest te zien. In plaats daarvan verscheen een piepklein spookje. De verschijning leek ook niet erg vast op zijn benen te staan. De kolder trok het laken weg en onthulde de geest in de lamp: Pinokkio!
De pop maakte spontaan een dansje en zijn zangkunsten mochten er ook zijn. De kolder applaudisseerde enthousiast waarop Pinokkio een buiging maakte. Daarbij boog hij iets te ver voorover en raakte in de knoop. De kolder hielp hem direct overeind.
‘Hoe kom je in die lamp terecht?’ vroeg de kolder.
‘Ik verstopte me voor die gemene poppenspeler Stromboli. Maar de lamp liet me niet meer gaan. Je hebt me bevrijdt!’
‘Graag gedaan,’ zei de kolder. ‘Weet je toevallig of we hier ergens in de buurt onderdak kunnen vinden?’
‘Misschien het paleis van de prins?’




Loading full article...