
#autumn De Aliens van een Orionplaneet doen Sightseeing op onze blauwe knikker
De buitenaardsen van de planeet in de Orion zien verheugd uit op hun uitstap.
Door eerdere ervaringen weten ze dat er op de aarde zich verschillende seizoenen openbaren. Een seizoen daarvan vinden ze spectaculair omwille van de vele warme kleuren die je dan ziet.
Ze willen hun uitstap op de aarde wel zo discreet als mogelijk houden. eventuele mensen die hun pad kruisen tijdens hun wandeling in het aardse herfstbos absoluut niet aan het schrikken brengen. Al zullen ze dit onwetend echt wel doen. Hun echte uiterlijk is nogal apart. Dat weten ze al van de eerste keer dat ze mensen zagen. Om te beginnen hebben ze een grijze huidtint. Dat alleen al is erg opmerkelijk. Hun lichamen zijn allemaal slank en lang. Ze speuren bovendien de omgeving af met een groter hoofd dan dat van de mens en ze hebben kleine neuzen, een spleet als mond en grote ovale zwarte ogen. Hun uiterlijk zou zeker een mens aan het schrikken brengen. Bovendien is het zuurstofgehalte op hun planeet, die maar langs één kant naar een kleine zo'n gericht is, heel wat lager dan het gehalte hier op de aarde. Om dit aan te passen hebben ze zuurstofflessen op hun rug . Met een geavanceerd klein apparaatje komt hun normale luchtmengeling langsheen een flexibel slangetje naar hun mond.
In een vergadering besloten ze om hun uiterlijk te camufleren met 'Halloweenmaskers'. Ze zijn er helemaal niet van op de hoogte dat dit slechts een kortstondig feest is. Daarom vonden ze het allen een excellent idee.
Langs een wormgat waren ze snel in hun geavanceerde vliegende toestellen naar de aarde gereisd. Het laatste half uur hadden . vol jolijt in hun vermommingspakken gestoken. Ze hadden zoveel plezier over al die griezelige door mensen uitgevonden personages dat ze tot tranen toe.met elkaar moesten lachen.
In de nabijheid van de aarde zochten ze met hun super wendbare vliegende voorwerpen, zonder vleugels en ramen naar een prachtig herfstbos op de aarde.
Ze vonden er een uitgestrekt in Canada. Ze willen immers gewoon in hun groep genieten van de herfsttaferelen in het bos. Wat ze dus absoluut niet kunnen op hun eigen planeet. Daarin blijft alles groen langs de ene kant en bevriest alles aan de andere.
Ze vinden de kleuren van het herfstbos eendenderen mooi vanuit de lucht.
Hun piloot blijft achter in het voertuig dat hoog in de lucht op hun terugkomst wacht.
Met een speciale lichtstraal laatst de groep zich neerzakken op de mooie orange-gekleurde herfstbladeren. Dit bladerentapijt alleen al, vinden ze niet alleen mooi, maar ook bijzonder prettig. Als kinderen staan ze met hun benen tegen de bladeren te schoppen. Zodat die tussen hen in alle kanten uitvliegen.
Enkele onder hen rapen bladeren op. Ze zijn vooral geïnteresseerd in de roodgekleurde. Al vinden ze de oranje-gele ook wel niet te versmaden. Allemaal hebben ze een zakje bij waarin ze alles steken wat ze maar interessant vinden.
Ook kastanjes en beukennootjes. Die vind je niet op hun planeet. Het zijn in hun ogen exotische vruchten. Ze eten ze zelf op of ze geven ze kado. Ook al is eten voor hen ook wel heel speciaal. Want ze hebben geen tanden. Al hun voedsel is Hoef zacht of vloeibaar. De kastanjes en de noten moeten dan ook eerst fijngemalen worden.
In het bos luisteren ze vol verwondering naar de zang van de herfstvogeltjes. Er zijn er die deze geluiden opnemen met een minuscuul geavanceerd apparaat. Ze maken uiteraard ook allerlei foto's met iets dat lijkt op een tablet.
Je kan aan de uitgelaten klanken in hun gesprekken met elkaar horen dat ze enorm genieten van wat ze tegen komen.
Een boom met roodgekleurde bladeren trekt hun aandacht bij uitstek. Hij wordt door hen langs alle kanten gekiekt. Onder die boom staat een cirkel van vliegenzwammen. Ook die worden mooi vastgelegd. Aan hun manier van doen kan je zien dat ze op een info plek in hun op tabletten lijkende dingen worden opgezocht.
Ze noemen de naam die ze er aan gaven en als iemand onder hen, zo een paddestoel wil plukken, zie je hoe hij daar fors door de gemeenschap wordt weerhouden.
Het blijkt dat ze respect hebben voor onze mooie natuur.
Ook enkele late boterbloemen die parmantig hun hoofdjes opsteken in een open plek in het bos krijgen hun aandacht. Ze vinden de vorm van deze mietjes blijkbaar super. Zouden ze geen bloemen hebben op hun planeet? Of toch niet zulke kleine?
Opeens een mens in het bos!
Ze schrikken er met zijn allen behoorlijk van.
Het is vast de boswachter. Hij galoppeert met zijn paard aan hen voorbij.
Waarschijnlijk dacht hij: "Wat een gekke bende... Nu nog verkleed.in een Halloweenkostuum.
De buitenaardsen waren er even hun kluts van kwijt. Maar herstelden zich meteen toen de boswachter hen in een interknip voorbij raasde.
Ook de gele korstmos ontlokt bij hen ideetjes van verbijstering en naar de Kastanjebolder staan ze te staren alsof het een wereldwonder is. Ook een witte paddestoel en het zwavelkopje wordt langs alle kanten gefotografeerd.
Ondertussen zijn ze uren onderweg. Ze blijken dus wel over een uitstekende conditie te beschikken.
Af en toe lurken ze aan een zakje met iets vloeibaar in. Het is niet duidelijk of dit drank of eten is.
Hun aankomst op de aarde gebeurde in de namiddag.
Misschien was dit wel met opzet om ook nog eens een prachtige zonsondergang tussen de bomen mee te maken.
Even later hangt hun geavanceerd toestel boven hen in de lucht.
De hele groep wordt met een lichtstaal terug in het toestel opgeheven.
Om ziekteverwekkers te vermijden blijft de groep een tiental minuten in een ontsmettingskamer. Daar laten ze ook hun Verkleedpakken achter en laten zich allemaal nog eens afzonderlijk behandelen met iets dat lijkt op ontsmettingsstoom.
Zo eindigt hun uitstap vol indrukwekkende herfstimpressies. Ook de souveniers die ze meenemen naar hun planeet en al de apparatuur werd grondig ontsmet.
Misschien gaan onze nakomelingen ook ooit eens op reis naar een andere.planeet om daar bijzondere indrukken van op te doen
De buitenaardsen van de planeet in de Orion zien verheugd uit op hun uitstap.
Door eerdere ervaringen weten ze dat er op de aarde zich verschillende seizoenen openbaren. Een seizoen daarvan vinden ze spectaculair omwille van de vele warme kleuren die je dan ziet.
Ze willen hun uitstap op de aarde wel zo discreet als mogelijk houden. eventuele mensen die hun pad kruisen tijdens hun wandeling in het aardse herfstbos absoluut niet aan het schrikken brengen. Al zullen ze dit onwetend echt wel doen. Hun echte uiterlijk is nogal apart. Dat weten ze al van de eerste keer dat ze mensen zagen. Om te beginnen hebben ze een grijze huidtint. Dat alleen al is erg opmerkelijk. Hun lichamen zijn allemaal slank en lang. Ze speuren bovendien de omgeving af met een groter hoofd dan dat van de mens en ze hebben kleine neuzen, een spleet als mond en grote ovale zwarte ogen. Hun uiterlijk zou zeker een mens aan het schrikken brengen. Bovendien is het zuurstofgehalte op hun planeet, die maar langs één kant naar een kleine zo'n gericht is, heel wat lager dan het gehalte hier op de aarde. Om dit aan te passen hebben ze zuurstofflessen op hun rug . Met een geavanceerd klein apparaatje komt hun normale luchtmengeling langsheen een flexibel slangetje naar hun mond.
In een vergadering besloten ze om hun uiterlijk te camufleren met 'Halloweenmaskers'. Ze zijn er helemaal niet van op de hoogte dat dit slechts een kortstondig feest is. Daarom vonden ze het allen een excellent idee.
Langs een wormgat waren ze snel in hun geavanceerde vliegende toestellen naar de aarde gereisd. Het laatste half uur hadden . vol jolijt in hun vermommingspakken gestoken. Ze hadden zoveel plezier over al die griezelige door mensen uitgevonden personages dat ze tot tranen toe.met elkaar moesten lachen.
In de nabijheid van de aarde zochten ze met hun super wendbare vliegende voorwerpen, zonder vleugels en ramen naar een prachtig herfstbos op de aarde.
Ze vonden er een uitgestrekt in Canada. Ze willen immers gewoon in hun groep genieten van de herfsttaferelen in het bos. Wat ze dus absoluut niet kunnen op hun eigen planeet. Daarin blijft alles groen langs de ene kant en bevriest alles aan de andere.
Ze vinden de kleuren van het herfstbos eendenderen mooi vanuit de lucht.
Hun piloot blijft achter in het voertuig dat hoog in de lucht op hun terugkomst wacht.
Met een speciale lichtstraal laatst de groep zich neerzakken op de mooie orange-gekleurde herfstbladeren. Dit bladerentapijt alleen al, vinden ze niet alleen mooi, maar ook bijzonder prettig. Als kinderen staan ze met hun benen tegen de bladeren te schoppen. Zodat die tussen hen in alle kanten uitvliegen.
Enkele onder hen rapen bladeren op. Ze zijn vooral geïnteresseerd in de roodgekleurde. Al vinden ze de oranje-gele ook wel niet te versmaden. Allemaal hebben ze een zakje bij waarin ze alles steken wat ze maar interessant vinden.
Ook kastanjes en beukennootjes. Die vind je niet op hun planeet. Het zijn in hun ogen exotische vruchten. Ze eten ze zelf op of ze geven ze kado. Ook al is eten voor hen ook wel heel speciaal. Want ze hebben geen tanden. Al hun voedsel is Hoef zacht of vloeibaar. De kastanjes en de noten moeten dan ook eerst fijngemalen worden.
In het bos luisteren ze vol verwondering naar de zang van de herfstvogeltjes. Er zijn er die deze geluiden opnemen met een minuscuul geavanceerd apparaat. Ze maken uiteraard ook allerlei foto's met iets dat lijkt op een tablet.
Je kan aan de uitgelaten klanken in hun gesprekken met elkaar horen dat ze enorm genieten van wat ze tegen komen.
Een boom met roodgekleurde bladeren trekt hun aandacht bij uitstek. Hij wordt door hen langs alle kanten gekiekt. Onder die boom staat een cirkel van vliegenzwammen. Ook die worden mooi vastgelegd. Aan hun manier van doen kan je zien dat ze op een info plek in hun op tabletten lijkende dingen worden opgezocht.
Ze noemen de naam die ze er aan gaven en als iemand onder hen, zo een paddestoel wil plukken, zie je hoe hij daar fors door de gemeenschap wordt weerhouden.
Het blijkt dat ze respect hebben voor onze mooie natuur.
Ook enkele late boterbloemen die parmantig hun hoofdjes opsteken in een open plek in het bos krijgen hun aandacht. Ze vinden de vorm van deze mietjes blijkbaar super. Zouden ze geen bloemen hebben op hun planeet? Of toch niet zulke kleine?
Opeens een mens in het bos!
Ze schrikken er met zijn allen behoorlijk van.
Het is vast de boswachter. Hij galoppeert met zijn paard aan hen voorbij.
Waarschijnlijk dacht hij: "Wat een gekke bende... Nu nog verkleed.in een Halloweenkostuum.
De buitenaardsen waren er even hun kluts van kwijt. Maar herstelden zich meteen toen de boswachter hen in een interknip voorbij raasde.
Ook de gele korstmos ontlokt bij hen ideetjes van verbijstering en naar de Kastanjebolder staan ze te staren alsof het een wereldwonder is. Ook een witte paddestoel en het zwavelkopje wordt langs alle kanten gefotografeerd.
Ondertussen zijn ze uren onderweg. Ze blijken dus wel over een uitstekende conditie te beschikken.
Af en toe lurken ze aan een zakje met iets vloeibaar in. Het is niet duidelijk of dit drank of eten is.
Hun aankomst op de aarde gebeurde in de namiddag.
Misschien was dit wel met opzet om ook nog eens een prachtige zonsondergang tussen de bomen mee te maken.
Even later hangt hun geavanceerd toestel boven hen in de lucht.
De hele groep wordt met een lichtstaal terug in het toestel opgeheven.
Om ziekteverwekkers te vermijden blijft de groep een tiental minuten in een ontsmettingskamer. Daar laten ze ook hun Verkleedpakken achter en laten zich allemaal nog eens afzonderlijk behandelen met iets dat lijkt op ontsmettingsstoom.
Zo eindigt hun uitstap vol indrukwekkende herfstimpressies. Ook de souveniers die ze meenemen naar hun planeet en al de apparatuur werd grondig ontsmet.
Misschien gaan onze nakomelingen ook ooit eens op reis naar een andere.planeet om daar bijzondere indrukken van op te doen