Hans van Gemert

Wetenswaardigheden voor Storm in het vervolg#verhaal van Dewaputra en Hans van Gemert. Lees hiervoor: Dat is ook niet erg onopvallend Read more Daar wil ik ook naar toe Dewaputra Read more De taxichauffeur kijkt wat verbaasd als agent Storm in zijn feestelijke generaalsuniform instapt en luid 'Volg die taxi daar' roept. Van de andere kant, je maakt als Parijse taxichauffeur wel vaker gekke dingen mee. 'Natuurlijk generaal,' antwoordt de chauffeur, en hij zet de auto in de gevraagde achtervolging. Met de Eiffeltoren als baken recht voor hen uit begint Storm in ieder geval te dagen wat de mogelijke bestemming zou kunnen zijn. 'O, de Eiffeltoren!' De chauffeur kijkt een momentje in zijn spiegeltje. 'Ja, dat is hem nou.' 'Die staat er al even, toch?' De chauffeur kent de geschiedenis op zijn duimpje: 'Ja, in 1889 is hij gereed gekomen, ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van dat jaar. 1889 was de honderdste verjaardag van de Franse revolutie. Maar,' nogmaals een blik in het spiegeltje, 'dat zult u als generaal toch wel weten.' (c)2019 Hans van Gemert Eigen foto (1984) Deze aflevering van het #vervolgverhaal past in de 140-woorden-uitdaging van FrutselenindeMarge. Lees er hier alles over: 140w December Feestdagen Read more

Hans

#kerst Ook dit hoort bij kerstmisDominion gebruikt drones, verborgen en handheld camera's om de donkere onderbuik van de moderne dierenlandbouw bloot te leggen, waarbij ze de moraliteit en geldigheid van de heerschappij van de mensheid over het dierenrijk in twijfel trekt. Hoewel het voornamelijk gericht is op dieren die voor voedsel worden gebruikt, onderzoekt het ook andere manieren waarop dieren door mensen worden uitgebuit en misbruikt, zoals kleding, amusement en onderzoek.

Dewaputra

Aflevering van het vervolgverhaal van Hans van Gemert en Dewaputra. Ome John heeft gehoord dat er een gemaskerd bal wordt georganiseerd.   Dit ging hieraan vooraf: Kom er gezellig bij zitten Lezen   “Als je iets kwijt bent geraakt, dan is dat altijd prettig als je het terugvindt. Proost.” “Proost.” “Enne… als ik vragen mag, waarom loop je rond in dat pakkie van de gendarmerie? “Ehh… ik had gehoord dat er een gemaskerd bal wordt georganiseerd en ik dacht, kom, laat ik eens als gendarme gaan.” “Oh leuk Cor, een gemaskerd bal! Daar gaan wij dan ook naar toe he? Ik hou van verkleedfeestjes.” “Ik dacht dat je naar boven op de Eiffeltoren wou?” “Dat wil ik ook, maar daarna kunnen we toch naar dat gemaskerd bal gaan?” “Da’s waar, dat kan. [tegen ome John] Waar is dat gemaskerd bal dan?” “Ehh… in ons hotel.” “Nou, dat komt dan mooi uit, want dan hoeven we de deur niet uit.” “Maar dan moeten we strakkies na de Eiffeltoren wel eerst leuke kleren zoeken, Cor.” © Dewaputra   Bovenstaande episode van het vervolgverhaal past in de 140 woorden uitdaging van december van FrutselenindeMarge (zie hieronder), waarbij een verhaal van precies 140 woorden dient te worden geschreven dat het verplichte woord 'feestdagen' bevat (mag ook in delen). 140w December Feestdagen Meer informatie Intussen bij de overige hoofdrolspelers: Snel wegwezen hier bij Gerrit en Lou Lezen Dat is ook niet erg onopvallend bij de commissaris en agent Polleman (Hans van Gemert) Lezen tags: #verhalen - #vervolgverhaal - #schrijfuitdaging - #140w -#feestdagen

Hans

#vrolijkkerstmis 

Dana

#schrijfuitdaging Lees eerst wat vooraf ging:  Een soepzootje van door elkaar gehaalde steekwoorden Read more   'Nou? Krijg ik nog een verklaring waarom die teringpiek hier is? En kom niet met vage smoesjes, daar heb ik zo'n pokkenhekel aan.' Chantal staat nog steeds woest met de piek te zwaaien. Ze gaat helemaal uit haar dakpan, zo furieus heb ik mijn gelegenheidszuster zelden meegemaakt. Zou het door de drank komen? Nee, het komt door mijn manier van presenteren. Ik voel me schuldig en eigenlijk is het meer dan terecht. Had ik nou de vingerplanten maar niet vervangen en die stomme ouderwetse spreien maar ergens anders voor gebruikt. 'Ja, je hebt gelijk. Er staan vier kerstbomen hier opgesteld, met slingers, lichtjes, pegels, pieken en ballen. Enkel en alleen om de ruimte wat in stijl op te leuken omdat de meeste gasten hier wel van kerstversieringen houden. Omwille van jou heb ik er iets overheen gedaan zodat ze uit het oog ontrokken zouden worden.' 'Dat slaat echt werkelijk nergens op. Dan zien de overige gasten de ***bomen toch ook niet? Dan had je ze net zo goed weg kunnen laten.' 'Alweer gelijk, ik heb er kennelijk niet goed over nagedacht. Maar weet je wat?' 'Nou zeg het eens.' 'We gaan ze omhakken en verwijderen en via topgiraffen.nl ga ik een vervanging bestellen.' 'O, gaaf,'  Chantal glundert van oor tot oor en maakt zelfs een vreugdedansje, 'Een giraf in iedere hoek,Dana!'. 'Nee, zo groot is ons budget niet, twee giraffen, dan kunnen de pieken op de horens, de slingers om de nekken en de spreien op de ruggen.' Maar dan komt Hans weer de pret bederven. 'De hapjes zijn op, de laatste gevulde tomaat heeft dat buurmeisje van je opgepeuzeld, de disc jockey is in slaap gesukkeld, de dansvloer is leeg en er is nergens meer whisky te bekennen, ik denk dat we het feest maar af moeten sluiten.' 'Kunnen we niet nog snel even de flessen vullen met koude thee? Het zal niet opvallen hoor, de meeste mensen zijn toch al te ver heen om het verschil te merken, hapjes zijn zo bijgemaakt en de dj vervang ik wel,' fluistert Chantal in mijn oor en stapt meteen achter de draaitafel. 'Ik regel het wel,' zeg ik tegen Hans, duw hem het discoplankier op, roep de buurkinderen bij me, geef de jongens een trechter en een krat met lege flessen, geef de meisjes een mes en  blokken kaas en worst uit mijn privévoorraad en ga zelf online voor de giraffen zorgen. het vervolg geschreven door Hans Ik begin beestjes te zien... Read more Schrijfuitdaging december 2019 Read more

Ries van Meerten

#Balancerend #bewegen #richting #kiezen  Het is tijd om te bewegenTe veranderen van richtingEen andere richting te kiezenWe naderen de afgrondWe kijken niet om, links, rechtsWe zijn te ver gegaanBezit, aanzien, werkTe belangrijk gemaakt, verblindDoor hebzucht en zelfzuchtAan de rand balancerendKunnen wij niet kiezenVeranderen, bezit, aanzien, werk Angst overheerst, niemand kiestHet is nog niet te laatMaar kies vandaag nogMorgen is te laat R v Meerten 15-12-2019 #Zorg 

Aya Tanaka

Hoe het is: Leven met SlapeloosheidIk was 12 toen het erin sloop. Ik voelde me af en toe niet zo lekker en ik sliep slecht; soms maar 2 uurtjes per nacht. Er waren echter ook nachten dat ik prima sliep en nergens last van had. Ik dacht er niet bij na en dacht: 'Het zal vanzelf wel overgaan'. Mijn moeder gooide het op het feit dat ik in de puberteit was, dus het waren vast mijn hormonen. Nu achteraf heb ik heel veel spijt dat ik het niet eerder heb gezien, aangekaart of dat ik niet eerder naar de dokter ben gegaan.''Wat is jouw probleem?'', vragen mensen wel eens.Ik ben niet van plan het te blijven uitleggen, dus hier is mijn probleem:In 2012 ben ik met VWO-advies gestart op het Baudartius college Havo-Vwo. Helaas ben ik in die periode ook ziek geworden; wat begon met af en toe een griepje en een nachtje niet slapen breidde zich -mede door ongeloof van mijn omgeving- uit naar complete slapeloosheid en een ernstig verslechterde weerstand in de loop der jaren.Ik moest hiervoor natuurlijk vaak naar de huisarts of het ziekenhuis en heb hierdoor de pijnlijke keuze moeten maken om mijn opleiding te vervolgen op mavo-niveau. Achteraf een domme keuze; het was te makkelijk en ik deed mijn best niet meer, ik had immers wel andere dingen aan mijn hoofd.Ik 2015 begon het serieuzer te worden, toen ik te horen kreeg dat ze in de laatste periode vijf van mijn proefwerken waren kwijtgeraakt, die ik met zoveel moeite nog had kunnen herkansen/inhalen. Ik besloot er maar helemaal mee te stoppen en kwam een brochure tegen van het ROC Aventus. Na deze doorgelezen te hebben heb ik met hen contact opgenomen en ik kon worden uitbesteed via het Baudartius. Ik was er zeker van dat het me nu ging lukken, alleen knaagde er binnenin wel iets, omdat ik nu school moest gaan combineren met 2 nieuwe soorten therapie.De eerste therapie bestond uit het uittesten van nieuwe medicatie in combinatie met gesprekken met een psychiater. Daarnaast stond ik inmiddels op de wachtlijst voor EMDR-therapie.Na een aantal weken kreeg ik te horen dat ik voor de therapie niet geschikt was, de medicatie sloeg niet aan, ik wilde niet met de psychiater praten, omdat het mij al snel te prive werd -vragen over o.a. mijn liefdesleven en schoolgang- en op school was het ook al weer raak.Ik besloot te stoppen met alles wat ik op dat moment deed en alleen nog naar de praktijklessen op school te komen.In 2016 was iedereen er klaar mee en besloten we breder te gaan kijken. Omdat ik ook veel last had van hoofdpijn en andere vage klachten, werd er gedacht aan o.a. een hersentumor en ben ik van top tot teen gescand, geprikt en onderzocht, zonder resultaat.Ik was kerngezond.. zeiden ze.in 2017, 1,5 jaar na de start van mijn 1-jarige opleiding mocht ook ik dan eindelijk mijn diploma in ontvangst nemen. Ik had eindelijk iets bereikt, iets om trots op te zijn, ook al was het eigenlijk helemaal niks waard, dit diploma. Ik heb daarna gekozen voor een MBO-2 opleiding, welke ik tevens zou gaan combineren met Psychosomatische Therapie.Deze therapie putte mij echter alleen maar uit en het heeft mij alweer helemaal niks geholpen, sterker nog: het heeft de problemen alleen maar erger gemaakt.Omdat ik zoveel afwezig was van school en de lessen niet meer klassikaal volgde kreeg ik ook nog eens problemen met de leerplicht. Na vele gesprekken en wederzijdse pogingen om de situatie uit te leggen/ te begrijpen, ben ik uiteindelijk op 23 januari 2018 gestopt met school. Er was een last van mijn schouders, maar was dit wel echt wat ik wilde? Ik kon goed leren, was geen probleemkind en haalde -mits ik dus moeite deed- prima cijfers.Nee, nee dit was niet wat ik wilde, maar ik bleef mezelf wijsmaken onderweg naar huis, dat dit het beste voor mij was. Ik moest aan mijn gezondheid werken... School en educatie, dat kwam later wel.Na een hele lange tijd thuis, zelfstandig aan mijn gezondheid te hebben gewerkt en te hebben gekeken hoe ver ik kon gaan voordat het mis ging, besloot ik te gaan werken als huishoudelijke hulp. Ik kon immers wel goed schoonmaken en hoefde me niet steeds in een drukke omgeving te bevinden, waar er zoveel prikkels waren die mijn systeem verstoorden. Ik kon bij mensen thuis komen schoonmaken en daar zou ik dan ook nog eens voor betaald krijgen.. Gewoon terwijl ik me een beetje nuttig maakte voor de wereld.Dit klonk voor mij als de ideale baan, dus ben ik gaan solliciteren en heb ik de situatie eerlijk uitgelegd. Normaal zou dat niet slim zijn, maar omdat dit werk in de zorg was vond ik het wel belangrijk dat iedereen op de hoogte was.Zo gezegd, zo gedaan. Ik ben gaan werken en was bijna een jaar het gelukkigste meisje op aarde.Totdat ik op een avond in oktober 2018 in bed lag en moest denken aan hoe het me vroeger is afgegaan. Aan de opmerkingen die ik kreeg; dat ik het niet zou kunnen, dat mensen van mijn soort waardeloos waren voor de maatschappij, zelfs opmerkingen over dat ik, de volgende keer dat ik mijn evenwicht verloor, net zo goed even mijn nek kon breken. Opmerkingen over dat ik te dom was om naar school te gaan, laat staan een diploma te behalen. Jaloerse mensen om mij heen, die wensten net zo ziek te worden als ik en niet meer naar school te hoeven, zodat ze met een uitkering op de bank konden blijven zitten.Deze opmerkingen hebben mij zo boos gemaakt, dat ik de dag daarna nog het ROC heb gebeld om te vragen of ik terug mocht komen. Ik had immers de belofte gemaakt dat ik terug zou komen wanneer mij dat uitkwam. Dat moment was nu aangebroken.Ik kon op gesprek komen en er zou, na een orientered gesprek, een capaciteitentest moeten worden gedaan, omdat ik nog geen startkwalificatie had behaald. Deze heb ik weten af te ronden met maar 2 fouten en dus kon ik zelf kiezen welke opleiding ik wilde doen. Ik wilde graag VWO doen, maar eerst HAVO was beter, dan VWO en dan kon ik naar de universiteit.Maar dat kostte geld... Geld wat ik niet had.Die droom heb ik tijdelijk opgegeven, totdat er uiteindelijk de mogelijk bestond de opleiding alsnog te starten en dit heb ik dan ook gedaan. Ik zit nu in mijn eerste semester, en in overleg is het -met veel pijn en moeite- te doen om in deeltijd de opleiding te volgen. Ik besef mij heel goed dat dit mijn allerlaatste kans is op een fatsoenlijke toekomst en ik laat dan ook niets of niemand mij nu nog uit het veld slaan of vertellen dat ik het niet kan.Ik kan misschien niet de perfecte student zijn die werkt, en kostgeld betaalt, en naar school gaat en daar perfecte cijfers haalt en ondertussen ook nog even op kamers gaat. Mijn leven bestaat nu eenmaal uit het maken van keuzes en het opofferen van de minder belangrijke dingen, om zo balans te vinden en te behouden.En toch, ondanks alles weet ik dat dit goed gaat komen, mits ik de hulp ga krijgen die mij is beloofd en ik er niet weer alleen voor kom te staan.Mijn familie is een behoorlijke steun geweest in dit hele verhaal en hebben ervoor gezorgd dat ik dit heb kunnen doen, dit leven heb kunnen opbouwen.Ik zal er persoonlijk voor zorgen dat eenieder die mij op wat voor manier dan ook heeft tegengewerkt, daar heel erg veel spijt van gaat krijgen.Alles gaat goed komen, problemen komen en gaan en kun je je vijand niet verslaan, dan moet je er mee leren leven. Dat is precies wat ik ga doen.Ik heb een fout gemaakt die ik niet meer kan herstellen. Ik word hoogstwaarschijnlijk niet meer beter en alle slaap die ik krijg, zal dan ook echt een wonder zijn. Ik had er eerder bij moeten zijn, maar zal nu de consequenties ervan moeten ervaren.Maak nooit dezelfde fout als ik; Ga op tijd naar een arts op het moment dat je de situatie niet vertrouwt. Je stelt je niet aan. Ze zijn hier om ons gerust te stellen en te helpen. Accepteer die hulp.#insomnia #slapeloosheid  #ziekte #andersleven     

Hans

#vrolijkkerstmis  

Hans

#gamechangersDe docu is geproduceerd door James Cameron en er komen diverse bekende personen en topsporters in voor die allemaal hun verhaal doen. Zo zien we Arnold Schwarzenegger, Lewis Hamilton, Novak Djokovic, Jackie Chan en de sterkste man ter wereld Patrik Baboumian. Ook komen er verschillende wetenschappers aan het woord. In de documentaire volgen we de voormalige Ultimate Fighter en elite Special Forces-trainer, James Wilks, terwijl hij de wereld rondreist om het ‘optimale dieet voor menselijke prestaties’ te ontdekken. Hij komt er achter dat het meest optimale dieet voor prestaties en atletisch herstel een volledig plantaardig dieet is. Het wordt tijdens zijn reis en tijdens het verloop van de docu overduidelijk dat een plantaardig dieet gezonder is dan het consumeren van dierlijke producten. Dit blijkt o.a. uit de ervaring van de diverse topatleten die stuk voor stuk bevestigen dat hun gezondheid en prestaties vele malen beter zijn geworden nadat ze uitsluitend plantaardig zijn gaan eten.Bron: VATD-blog