Wie verzon ooit de naam Amerika
![]()
Leonardo Een artikel in een lokaal nieuwsblad met betrekking tot de ontdekking van het Amerikaanse continent riep enkele weken geleden bij mij nog al wat vragen op. Vragen die mijn gedachten bleven teisteren door maar door mijn hoofd te blijven spoken. Vermoedelijk met het doel me aan te sporen zelf naar antwoorden op zoek te gaan. Welnu; dat heb ik uiteindelijk, gedreven door een flinke dosis nieuwsgierigheid dan maar gedaan. De nadruk van dat artikeltje over Amerika dat in het door mij gelezen lokale nieuwsblad was gepost, was gelegen in de stelling, wie nu de werkelijke ontdekkers van dat grote Amerikaanse continent zijn geweest. En hoe kwam men zomaar aan die naam Amerika. Waren het de Noormannen of was het toch Columbus. En wie heeft er nu eigenlijk die naam #Amerika bedacht. De schrijver van dat verder weinig ophelderende artikeltje gaf daar geen uitsluitsel over. Hij liet het antwoord op de gestelde vraag in zijn verhaal aan de lezers over. En juist die open vraagstelling intrigeerde mij. Vandaar dat ik mij en aantal dagen heb verdiept in deze toch wel boeiende geschiedkundige stelling van: Wie verzon in der tijd de naam Amerika… Deze stelling levert uiteraard bij de geïnteresseerde lezer allemaal vragen op die weer diverse andere vragen en veronderstellingen opleveren. Een der veronderstellingen met betrekking tot die naam Amerika, heb ik zelf ooit al eens langgeleden uitgezocht. Maar let op beste lezers. Mijn mening telt in deze overigens niet. Ik ben uiteindelijk maar een gewone schrijver. Iemand die voor de lol en vooral om de eigen kennis van onze geschiedenis te vergroten, soms tijd spendeert aan het uitzoeken van interessante ter discussie staande onderwerpen uit de oudheid. Doch wat ik uit alle mogelijke fragmenten van schrijvers, wetenschappers en onderzoekjournalisten over dit als bovenstaand omschreven onderwerp kon opmaken, kunt u onderstaand samengevat lezen en daarover zelf uw mening vormen. Het is in de huidige tijd vaak gissen naar de werkelijke toedracht van het geven van een naam voor een land of landstreek in de oudheid. Tientallen wetenschappers, onderzoekjournalisten, amateur oudheidkundigen en schrijvers bijten zich ook nog altijd in onze tijd vast in grote of kleine mysteries uit de oudheid die men tot nu toe niet kan of kon verklaren. Zoals dat eigenlijk ook geldt voor de naam Amerika. De naam die in wezen de grote continenten Noord en Zuid-Amerika omvat. Hoe komt men eigenlijk aan die naam is de vaak gehoorde vraag van mensen die zich in zo’n naammysterie verdiepen. Welnu: wat betreft die naam Amerika rest mij u als lezers mee te nemen naar een nog altijd betwistbaar stuk geschiedenis. Door veel geschiedkundigen werd in het recente verleden de naam Amerika geassocieerd met de naam van de Italiaanse ontdekkingsreiziger Amerigo Vespucci. Op zich natuurlijk geen opmerkelijke link, ware het niet dat deze ontdekkingsreiziger niet de ontdekker van de nieuwe wereld was, noch de bedenker van de naam. Die naam Amerika – of te wel – de afleiding van die naam is terug te vinden in een tijdschema dat vele eeuwen verder in onze Aardse geschiedenis vast ligt dan de tijd dat de beroemde Italiaan onze planeet verkende. Om dit te verduidelijken, neem ik de lezers in dit verhaal mee naar Palestina in de tijd van onze jaartelling. In die jaren van voor onze jaartelling leefden in het toenmalige Palestina een stam van mensen die zich de Mandeeërs noemden. Die Mandeeërs worden vaak in verband gebracht met de Nazoreeërs, van wie door de internationale gemeenschap van geschiedkundigen wordt aangenomen, dat deze stam deel uitmaakte van de zogenaamde Qumran gemeenschap. De groep joden die vermoedelijk verantwoordelijk zijn geweest voor het fabriceren en beschrijven van de geheimzinnige rollen, die in het jaar 1945 in grotten nabij de Dode Zee zijn gevonden. Die stam van de Mandeeërs werd uiteindelijk door moslims van de Westelijke Jordaanoever verdreven, waarna deze mensen naar het toenmalige Perzië – het huidige Iran – zijn gevlucht. In zuidelijk Iran zijn volgens sommige bronnen, heden ten dagen nog sporen van hun vroegere aanwezigheid terug te vinden. Net als de Essenen geloofden die Mandeeërs dat de zielen van, in hun beleving, goede mensen, na hun overlijden zouden wederkeren in een land aan de andere kant van de zee. Ver weg van waar men had geleefd. Dat vreemde, en in hun ogen vooral ook geheimzinnige land, zou naar zij geloofden worden gemarkeerd door een ster aan de hemel met de naam 'Merica…' Vermoedelijk hebben leden van die stam ooit die naam in een bepaalde context beschreven op een papyrusrol. Die rol of rollen zijn wellicht ooit verborgen geweest in een kelder onder de tempel in Jerusalem. Dezelfde tempel waar later een kleine groep van ridders zich over zouden ontfermen. Die ridders, die zich de beschermers van de tempel, of wel tempeliers noemden spelen volgens verschillende wetenschappers, in de latere geschiedenis een belangrijke rol met betrekking tot dat geheimzinnige land van die Mandeeërs. Hoe komen die tempeliers dan nu verder in dit verhaal terecht, zult u zich misschien afvragen. Welnu. Daarover bestaan onder wetenschappers verschillende onderbouwde meningen. Maar het meest waarschijnlijke is dat de tempeliers tijdens opgravingen in de tempel in Jerusalem, documenten, of te wel dezelfde soort beschreven rollen als in Qumran hebben gevonden. Het is derhalve volgens verschillende serieuze wetenschappers heel goed mogelijk dat de tempeliers ooit die naam Merica, die kennelijk zoals reeds gememoreerd in een der rollen voorkomt, in verband hebben gebracht met een nieuwe wereld. En later die naam Merica uiteindelijk hebben omgevormd tot Amerika. Merica…, een naam die ze vermoedelijk niet in hun belevingswereld konden plaatsen. Een naam van een wereld die ze niet kenden, zich ook niet konden voorstellen, maar die ze vermoedelijk wel in gedachten hebben gehouden. Komt bij dat deze voorstelling van zaken zicht afspeelde, lang voordat Columbus Amerika ontdekte. Sommige wetenschappers brengen de tempeliers graag naar voren als zijnde de werkelijke ontdekkers van die nieuwe wereld, daarbij gemakshalve voorbijgaande aan de wetenschappelijk bewezen feiten, dat de Noormannen er nog eerder moeten zijn geweest. Maar toch komen er steeds weer, door aanhoudend speurwerk, kleine richtpunten voor wetenschappelijke onderzoekers uit die geheimzinnige oudheid naar boven. Vaak zijn het maar hele kleine ontdekkingen. Soms slechts een enkel piepklein stukje van die enorme oudheidkundige legpuzzel die men al eeuwen lang probeert compleet te krijgen. Stukjes waaraan sommige wetenschappers zich denken te kunnen vastklampen aan de bewering, dat tijdens de uiteindelijk uitroeiing van deze orde der tempeliers, sommige schepen van de tempeliers vanuit La Rochelle met daarin de gemeende, maar nooit ontdekte schat van deze orde naar onbekende oorden zijn vertrokken. Er is over deze geplande vlucht van enkele leden van deze tempelorde weinig concreets beschreven. Waar gingen ze heen, is dan ook de al eeuwen spelende vraag. Bewezen is wel dat enkele galeien in Schotland zijn terecht gekomen, maar waar zijn de andere schepen gebleven. Misschien zijn ze uiteindelijk toch ooit in het huidige Amerika zijn terechtgekomen. Maar wie zal het zeggen… Vermoedens zijn er genoeg, maar voor wat betreft de harde feiten is het vaak nog altijd in het duister tasten. Maar dat die naam Amerika is afgeleid van de naam Merica die reeds door de Mandeeërs werd gebruikt, lijkt het meest waarschijnlijk…
Riek
