Hans van Gemert

Een blik op de ruiten en hetgeen zich daarachter afspeelt onthult een hoop nattigheid. Het nieuwsbericht was helaas ook erg duidelijk. De regenbuien die ons nu al dagen in een natte greep houden, zijn helaas voorlopig nog niet achter de rug. Dat is van de ene kant erg prettig, het terras achter mijn huis spoelt nu vanzelf schoon. Van de andere kant: dan had ik me de aanschaf van al die flessen met terrasreiniger wel kunnen besparen. Nou ja, die komen een andere keer dan wel aan de beurt. Het geeft me in ieder geval tijd om een vervelend  en uitgesteld klusje op te pakken: het verwerken van de post van inmiddels enkele weken. Voorzichtig en wat langzamer dan mijn gewoonte is, open ik de enveloppen die voor me op tafel liggen. Ik ben niet gewend om dit met links te doen, maar met rechts een wat pijnlijke muisarm (dat heb je ervan als je zoveel verhaaltjes zit te tikken) zit er even niets anders op. Ordelijk als ik ben sorteer ik alles netjes uit. Zo hoort een telefoonrekening op het stapeltje van de rekeningen, en het foldertje met onmisbare aanbiedingen van de plaatselijke supermarkt (die ik overigens heel goed weet te negeren) op het stapeltje op de hoek van de tafel. Daar komen trouwens ook de lege enveloppen. Ik verheug me altijd op het moment dat ik, na al dat sorteren, dat hoekstapeltje in één vloeiende beweging van de tafel mag schuiven in de hongerige prullenbak die ongeduldig op het hazelnootkleurige vloerkleed staat te wachten. Meestal lukt dat zonder probleem, in een enkel geval moet ik me nog even bukken om enkele ontsnapte exemplaren op te rapen en handmatig te verwijderen. Dat is normaal gesproken geen probleem, al maakte ik, gehaktbal die ik ben, de vorige keer de pijnlijke vergissing om op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats mijn hoofd weer naar boven te buigen. Eikenhouten tafels zijn massief en, kan ik je verzekeren,  behoorlijk hard. Het is maar goed dat ik ook bij de drogist alle noodzakelijke inkopen al had gedaan, want een paracetamoltabletje wil er op zo'n moment wel in. Snel hield ik er ook nog een natgemaakt stukje keukenpapier tegenaan. Het koelt wel, maar verder hielp het niet zo veel. Later zag ik dat een flinke bult op mijn hoofd had, formaatje ei, zal ik maar zeggen. De huid was op die plek duidelijk beschadigd en er drupte wat van de inhoud van dat ei langs mijn hoofd. Voor alle duidelijkheid, de eierdooier van een dergelijk ei is niet geel, maar rood...(c)2019 Hans van GemertDit steekwoorden#verhaal past in de schrijfuitdaging van Schrijvelarij (FB, nov 2019), waarbij de volgende woordengebruikt moesten worden: Regenbui, paracetamoltabletje, muis, vloerkleed , hazelnoot, gehaktbal, keukenpapier, eierdooier, terrasreiniger, telefoonrekening 

Kim

270 jaar na Christus, werd Nicolaas geboren in Pataras, waar nu het huidige Turkije ligt. Hij was de enige zoon van een rijke koopman. Nicolaas' ouders stierven toen ze nog heel jong waren en Nicolaas, als enige erfgenaam, erfde alles. Maar het geld hield hij niet zelf. Hij deelde het allemaal uit aan de arme mensen. Toen Nicolaas ouder werd, besloot hij priester te worden. Later werd hij uiteindelijk ook bisschop van de Grieks-Katholieke kerk in Myra. Doordat hij zo gul was en zich altijd inzette voor de armen, kreeg hij de naam ‘Sint Nicolaas’ (#Sinterklaas). En zo noemen we hem nu nog steeds. Nicolaas stierf op 6 december 342 en daarom is 6 december nu 'zijn dag'. Vanaf dat moment verspreidde zich de Nicolaasverering over heel Europa. In de zestiende eeuw probeerden Nederlandse calvinisten het sinterklaasfeest af te schaffen. Het zou teveel heidense elementen bevatten. De pogingen slaagden niet. Komt Sinterklaas uit Spanje? Nee, eigenlijk komt Sinterklaas helemaal niet uit Spanje. Dat is een misverstand dat zijn oorsprong gevonden heeft in de geschiedenis. Van 1568 tot 1648 was er immers oorlog tussen Spanje en Nederland. Ondanks die oorlog, werd er tussen beide landen handel gedreven. Zo ruilden de Nederlanders bijvoorbeeld goud en zilver voor kruiden, granaatappelen en sinaasappels. Spanje was in die tijd een zeer rijk land waar veel luxe artikelen en lekkers vandaan kwam. Dus dachten de mensen dat Nicolaas daar zelf ook vandaan kwam. Als heilige in het oosters christendom werd Nicolaas aanvankelijk alleen in het oosten van Europa geëerd, in het bijzonder in Griekenland en Rusland. Omdat Nicolaas de schutspatroon van de zeevaarders was, kreeg hij ook in de West-Europese kustnaties een grote aanhang.  Zwarte Piet Oorspronkelijk had Sinterklaas geen helper. In 1850 introduceerde de onderwijzer Jan Schenkman in zijn leesboekje "Sint Nicolaas en zijn Knecht" drie nieuwe zaken, die allemaal zijn blijven hangen in de Sinterklaas-folklore: een gekleurde knecht voor Sinterklaas, de intocht en de stoomboot. Schenkmans boekje was gewild, en de afbeeldingen zorgden er ook voor dat het uiterlijk van Sinterklaas, een statige oude man met witte baard en haren, rode mijter en mantel, in de navolgende decennia als het enige echte werd aangenomen. Onder invloed van het onderwijs en later de commercialisering en de massamedia ontstond een standaardisatie van het feest, dat hierdoor gaandeweg zijn huidige vorm kreeg. De knecht had in zijn boekje nog geen naam. Het was een gekleurde jongeman, gekleed als een page. Namen als Pieter met de Pooten (1749), Pietermansknecht (1833) en Pieter-me-Knecht (1850) waren echter al langer in zwang. In 1895 was de naam Zwarte Piet echter al gangbaar. Waarom vinden mensen Zwarte Piet discriminerend? De discussie rondom de kleur van Piet is niet van de laatste jaren, ook vorige eeuw werd er al veel over gesproken. "Mijn moeder zag in die tijd al dat de figuur Zwarte Piet racistisch was en ze vond dat ze daar iets aan moest doen." Het waren de vroege voorlopers van de beweging die te hoop loopt tegen Zwarte Piet: Riet Grunbauer schreef al in 1968 haar Wittepietenplan, want er moest wat haar betreft iets gebeuren. Rahina Hassankhan schreeft in 1989 een boek waarin ze aangaf dat het Sinterklaasfeest altijd al aan verandering blootstond. Een overgrote meerderheid (73 procent) ervaart Zwarte Piet als iets racistisch. Zes op de tien (62 procent) geven aan dat ze zelf, of directe familieleden gediscrimineerd zijn met de figuur Zwarte Piet. In 2013 vroegen de Verenigde Naties Nederland om opheldering over het Sinterklaas feest en vooral het stereotype beeld van Zwarte Piet. Sindsdien is de komst van de Sint onlosmakelijk verbonden met de discussie over de kleur van Piet. Voor- en tegenstanders van Zwarte Piet zijn beide racistisch en discriminerend bezig. Hun discussies gaan vaker op een primitieve manier over ras of kleur dan over inhoud. Het niveau kan diep zinken. De een roept: ‘zwarte baviaan, ga terug naar je apenland’. De ander noemt alle witte mensen racisten en nog een heleboel meer en erger dan alleen dat. De tegenstanders van Zwarte Piet willen zogenaamd zwarte mensen en hun kinderen beschermen door zo’n ‘racistisch’ kinderfeest als Sinterklaas te verstoren, de confrontatie aan te gaan met de politie, psychisch geweld te gebruiken, discriminerende en racistische opmerkingen te maken. De pro-zwartepietpartij reageert agressief, gewelddadig en racistisch. Zwarte Piet is een traditie en heeft niets te maken met de specifiek Nederlandse identiteit en cultuur, want ook migrantenkinderen krijgen graag cadeautjes en vinden het Sinterklaasfeest even prachtig. Sinterklaas liedjes Hoewel de liedjes tegenwoordig in boeken te vinden zijn en op geluidsdragers en op radio en tv te horen zijn, worden ze in de eerste plaats mondeling doorgegeven (van (groot)ouder op kind, van oudere kinderen op jongere kinderen en van onderwijzers op schoolkinderen) en staan ze nog altijd in de traditie van de actieve zangbeoefening. Het zingen van sinterklaasliedjes is een van de tradities die met het folkloristische sinterklaasfeest verbonden zijn. Enkele tientallen liedjes gaan al zo'n honderd tot bijna tweehonderd jaar mee en geven zo het feest al generaties lang mede vorm, inhoud en sfeer. Samen met traditionele kinderliedjes en sint-maartensliedjes behoren de sinterklaasliedjes tot de best bewaard gebleven Nederlandse zangcultuur. Ze horen daarmee tot de weinige liedcultuur die nog gekenmerkt wordt door actieve zangbeoefening. Enkele bekende Sinterklaas liedjes zijn: Arme Zwarte Piet Zie de maan schijnt Zachtjes gaan de paardevoetjes Sinterklaas is jarig Hoog in de speelgoedbergen Jongens heb je het al vernomen Langzame Piet en vlugge Piet Sinterklaas die goede heer Wie komt er alle jaren Waar blijft nou die Sint Sinterklaas Kapoentje Hup hup holladijee Hij komt, de lieve goede Sint Hoor de wind waait door de bomen Hoor wie klopt daar kinderen O kom er eens kijken Op de hoge, hoge daken Sinterklaasje kom maar binnen Sinterklaas maakt zich zorgen Sinterklaasje bonnen bonne bonne Pietenverdriet Sinterklaas op zijn witte paard Het paard van Sinterklaas is ziek De beat van piet Zie ginds komt de stoomboot Zwarte piet ging uit fietsen Zwarte Pieten Gymles De zak van Sinterklaas Dag Sinterklaasje Daar wordt aan de deur geklopt Kopafbeelding is afkomstig van Google en werd gelabeld voor hergebruik Foto 1 is afkomstig van Unsplash  Lees meer Hoeveel schermtijd is gezond voor kind? Hoe zorg je ervoor dat je kind meer sport? Review tekenfilm - Everest de jongste yeti Greta Thunberg weigert milieuprijs ter waarde van 46.800 euro Ipadkinderen hebben andere hersenen Jongen of meisje? Wordt door papa's genen bepaald Voetballen is goed voor de botten van je kind

Hans van Gemert

Wat ziet Polleman in het #vervolgverhaal van Dewaputra en Hans van Gemert? Lees hiervoor:  Deductie is een kernkwaliteit Read more Volg die taxi Dewaputra Read more Eerst knippert Polleman met zijn ogen, een onverwacht ijskoude rilling trekt door hem heen. Dan knijpt hij zich eens stevig, eerst in de linkerarm, dan ook nog maar eens rechts. Maar dan nog, aangezien het beeld voor zijn ogen door dat knijpwerk niet verandert, blijft het moeilijk te geloven wat hij ziet.  Er stapt overduidelijk een collega in uniform uit de kamer, maar vreemd genoeg steekt duidelijk het hoofd van een grijnzende Sheila boven de kraag uit. Hoe komt zij nou ineens aan het politieuniform van een agent tweede klas?  Polleman begrijpt er eventjes helemaal niets van en schudt vol verbazing het hoofd. Waarschijnlijk vallen door dat schudden enige verdwaalde hersencellen op de juiste plaats. Natuurlijk, er is maar een manier waarop dat mogelijk is: ze heeft de kledingstukken gejat uit de ontvreemde koffertjes, hopelijk uit die van collega Storm! (c)2019 Hans van Gemert Deze aflevering uit het vervolgverhaal past in de 140-woorden-uitdaging van FrutselenindeMarge. Lees daar hier alles over: 140w November IJSPEGEL Read more

ine.mulier

NVC in onszelf, vraagt om een transformatie in het beoordelen van mensen op wat ze doen. 'Jij bent egoïstisch' wordt dan 'Ik zie dat je erg veel aandacht geeft aan jouw eigen behoeften.' Er zijn 4 gevoelens die ons waarschuwen voor het feit dat we denken op een manier die bijdraagt tot geweld. Als we deze gevoelens voelen, kunnen we hen gebruiken als een signaal, een waarschuwing. boosheid depressie schuld schaamte Deze gevoelens geven weer dat we denken op een manier om gehoorzaam te zijn aan autoriteit. Deze manier wordt ons al sinds duizenden jaren aangeleerd. Wordt wakker, zegt Marshall Rosenberg, en transformeer het denken naar een manier om vrede te brengen op de wereld. Boosheid Boosheid vertelt ons dat we niet verbonden zijn met onze behoeften. De oorzaak is een manier van denken die boosheid creëert. Check eens: Wat zeg je tegen jezelf? Wil je de persoon straffen (voor hoe je je nu voelt)? Deze manier van denken, is een vertekende uiting van een onvervulde behoefte. De oplossing lig in het jezelf terug verbinden met jouw behoeften. Wat deed die persoon of wat zei die persoon die me kwaad maakte? Wat zei ik tegen mezelf? Welke behoefte zit er achter de boosheid? Stop / Adem / Erken het denken / Check de behoefte Het vraagt wat tijd om dit te veranderen. Besef dat wat je er snel uit smijt, vaak niet het meest aangewezen is om te zeggen. Als we boos zijn op onszelf (bv 'Ik ben stom' of 'Ik ben geen goede moeder' of ...) dan veroordelen we jezelf op een manier die jou wijs maakt dat er iets mis is met jou. Dit is niet goed voor je welzijn, niet gezond voor je lichaam. Eigenlijk rouw je dan omdat je niet verbonden zijn met jouw behoeften. Ook deze manier van denken kan je omvormen. Jezelf vergeven, is een eerste stap. Welke behoefte werd er niet ontmoet door je zo te gedragen? De behoefte achter het gedrag opmerken, laat je ook zien dat je geen slecht persoon bent, maar dat je deed wat je deed omdat een behoefte niet werd gezien, niet werd erkend... De behoefte die we trachtten de vervullen, is vaak de behoefte die niet werd vervuld (waardoor we boos werden.) Depressie Depressie wordt volgens Marshall Rosenberg gecreëerd door mensen die zichzelf veroordelen. Het komt voort vanuit een maatschappij waar een denken in termen van goed of fout wordt aangeleerd. Denken dat er iets mis is met ons, is een eenvoudige, een vertrouwde gedachte. “Ik ben een mislukkeling' of 'Ik ben niets waard' of … We werden getraind om zo te denken om aardige, levenloze mensen te zijn. Aan de basis van dit denken, ligt een onvervulde behoefte, zegt Marshall Rosenberg. NVC wil mensen ondersteunen in het mens-zijn, in een leven leiden dat ze willen leiden, ipv van een leven, voorgekauwd door de maatschappij. Onze behoeften liggen aan de basis van deze 'taal van het leven'. Schuldgevoelens Het is belangrijk om je te bevrijden van de gedachte dat we de gevoelens van anderen veroorzaken, als we willen genieten van het mens-zijn. Verantwoordelijkheid is hierin erg belangrijk. We moeten durven zien waar we verantwoordelijk voor zijn en waarvoor niet. Want als we deze zaken verwarren, dan kunnen we slachtoffer worden van schuldgevoelens. Als ouder kan je aan jouw bv. kind zeggen: 'Het doet me pijn wanneer je dit of dat niet doet.' Hiermee kan je schuldgevoelens creëren. Maar het kind is niet verantwoordelijk voor die pijn. Dat ben jezelf door jouw gedachten over wat hoort en niet hoort, door de gedachte te 'weten' wat goed is en wat slecht. We zijn allemaal verantwoordelijk voor onze eigen gevoelens, en niet voor de gevoelens van anderen. We zijn ook verantwoordelijk voor onze eigen daden,. Iedere persoon is verantwoordelijk voor wat hij zegt en doet. En zelf ben je verantwoordelijk voor hoe je de zaken ontvangt. Het doel in ons leven is niet om perfect te zijn, zegt Marshall Rosenberg. Het doel in ons leven is 'to be less stupid'. Laten we dus leren van onze beperkingen zonder onszelf te haten noch te veroordelen. Het leven leiden dat we willen leiden Het doel van NVC is ervoor zorgen dat mensen het leven leiden dat ze willen leiden, ipv van een leven, voorgekauwd of opgelegd door de maatschappij, door cultuur. En dit wordt mogelijk door te weten hoe om te gaan met de boodschappen die onze weg opkomen, zodat we nooit andere mensen de macht geven om ons te ontmenselijken. Door ons te trainen om onze kracht niet weg te geven aan andere mensen. Wat durf je niet zeggen? Ben je bang wat anderen van jou gaan denken? Dan geef je jouw kracht weg. Leren te (re)ageren op mensen hun reacties, geeft ons veiligheid, niet door hoe op ons reageren. We hebben steeds een keuze in hoe we reageren. Geef nooit organisaties en de mensen erin de macht om jou te laten rebelleren, noch te laten gehoorzamen. Hoe kies je om te leven desondanks de manier waarop mensen op jou reageren? Door te leven naar jouw eigen waarden en normen. Organisaties en structuren werden ontworpen zodat mensen zouden gehoorzamen aan autoriteit. Probeer hun menselijkheid te zien, zelfs wanneer ze je benaderen in een taal die niet geweldloos is en veroordelend is, zelfs wanneer ze de macht hebben in een organisatie waar geen plaats is voor mededogen. Nawoord Mooi vind ik het wel. Taal is vaak een manier om mensen te over-poweren, … Uit taal klinkt vaak een veroordeling door. Taal kan jou het gevoel geven niet goed genoeg te zijn, slecht te zijn, door de woorden die gekozen worden. Taal geeft vaak weer wat mensen over jou denken zonder dat ze echt zeggen wat ze denken. Taal is een manier om te straffen én te belonen. Hoe wil jij mensen benaderen met taal? Wil jij soms iemand straffen door de woorden die je gebruikt omdat je gekwetst bent? En wil je zo wel communiceren? Wil je zo in verbinding gaan? Als je dat niet wilt, neem dan jouw verantwoordelijkheid en wees bewust van de manier waarop je communiceert. Maak je een fout? Veroordeel dan jezelf niet. En blijf proberen... Rome wasn't built in a day. Zijn mensen vijandig, grof, … in hun taal naar jou toe. Realiseer je dan dat ze zo reageren omdat er ergens een behoefte niet werd beantwoord en omdat ze - net als jou - getraind zijn om hierop veroordelend te reageren... Wees de persoon die je wenst te zijn. Daar heb je controle over! Laat je niet neerhalen door hun woorden. De keuze van hun woorden en de manier waarop ze iets zeggen (of niet) zegt meer over hen dan over jou. (Dit was deel 3 uit een reeks van 10 posts.) Volgende post "Hoe kunnen we eerlijk zijn tegen elkaar zonder kritiek, verwijten en beschuldigingen? Eerlijkheid in NVC = onthullen wat er leeft in ons zonder kritiek te uiten op de andere" Wil je alles uit de mond van Marshall Rosenberg horen, dan kan je hier de gratis sessies volgen op youtube. Het is een reeks van 9 sessies: Online Cursus NVC #geweldlozecommunicatie #nonviolentcommunication #empathie #authentiekcommuniceren    

Kim

Mensen met ernstige maar stabiele #hartaandoeningen door verstopte slagaders, hebben mogelijk minder pijn op de borst als ze een procedure krijgen om de bloedstroom te verbeteren in plaats van alleen medicijnen een kans te geven om te helpen, maar het verkleint hun risico op een hartaanvallen niet. Dat toont een groot, door de overheid gefinancierd onderzoek, nu aan. De resultaten dagen medisch dogma uit en stellen enkele van de meest voorkomende praktijken in de hartzorg ter discussie. Ze zijn het sterkste bewijs tot nu toe dat tienduizenden dure stent-procedures en bypass-operaties elk jaar onnodig of voorbarig zijn voor mensen met een stabiele ziekte. Dat is een andere situatie dan een hartaanval, wanneer er meteen een procedure nodig is om de bloedstroom te herstellen. Voor niet-dringende gevallen toont de studie aan dat er geen reden is om zich te haasten naar invasieve tests en procedures. Tot verrassing van artsen en deelnemers, hadden deelnemers met een hartprocedure meer kans op een hartprobleem of doodgaan, dan degenen die alleen met medicijnen werden behandeld. Verstopte bloedvaten Deze studie druist duidelijk in tegen wat de afgelopen 30, 40 jaar de algemene wijsheid is geweest en kan in de toekomst leiden tot minder testen en invasieve behandeling voor dergelijke patiënten. Sommige artsen zijn het nog steeds niet eens met de studie, maar het onderzoek werd goed uitgevoerd en de resultaten liegen er niet om. Ongeveer 17 miljoen mensen hebben verstopte bloedvaten die de bloedtoevoer van het hart doen krimpen, wat periodieke pijn op de borst kan veroorzaken. Van goedkope en generieke aspirine, cholesterolverlagende medicijnen en bloeddrukmedicijnen is bekend dat ze het risico op een hartaanval voor deze mensen verminderen, maar veel artsen bevelen ook een procedure aan om de bloedstroom te verbeteren. Dat is een bypass, een openhartoperatie om rond blokkades te omzeilen, of angioplastiek, waarbij artsen een buis door een slagader naar de klomp duwen, een kleine ballon opblazen en een stent plaatsen, of een gaassteiger, om de slagader open te zetten. Nieuwe grote studie Twaalf jaar geleden bleek uit een groot onderzoek dat angioplastiek niet beter was dan geneesmiddelen voor het voorkomen van hartaanvallen en sterfgevallen bij niet-spoedeisende hartpatiënten, maar veel artsen bleven achter de resultaten en hadden ruzie met de methoden. Dus de federale overheid besteedde 100 miljoen voor de nieuwe studie, die twee keer zo groot is, 37 landen overspande en mensen met ernstigere ziekten omvatte (een groep die waarschijnlijk baat heeft bij stents of een bypass). Alle 5.179 deelnemers hadden stresstests, meestal gedaan op een loopband, die suggereerden dat de bloedstroom was geplooid. Allen kregen levensstijladvies en medicijnen die de gezondheid van het hart verbeterden. De helft kreeg ook CT-scans om gevaarlijke blokkades uit te sluiten en ging vervolgens door met hun medicijnen. De anderen werden behandeld zoals veel mensen met abnormale stresstests nu: ze werden naar angiogrammen voor hartkatheterisatie gebracht. De procedure omvat het plaatsen van een buis in een grote slagader en het gebruik van speciale kleurstoffen om de bloedvaten van het hart in beeld te brengen. Blokkades werden meteen behandeld, met angioplastiek in driekwart van de gevallen en een bypass in de rest. Artsen volgden vervolgens hoeveel in elke groep een hartaanval, hartgerelateerde dood, hartstilstand of ziekenhuisopname hadden ondergaan voor verergering van pijn op de borst of hartfalen. Na een jaar had 7% in de invasief behandelde groep een van die voorvallen versus 5% van die met alleen medicijnen. Na vier jaar keerde de trend om: 13% van de groep procedures en 15% van de groep geneesmiddelen had een probleem. Gemiddeld over de gehele studieperiode waren de percentages vergelijkbaar, ongeacht de behandeling. Medicijnen even effectief als bypass en stent Bypasses en stents repareren slechts een klein gebied. Geneesmiddelen beïnvloeden alle slagaders, inclusief andere plekken die beginnen te verstoppen, zeggen experts. Medicijnen zijn de laatste jaren ook veel verbeterd. Een procedure bleek echter beter te zijn in het verminderen van pijn op de borst. Van degenen die dagelijks of wekelijks pijn hadden toen ze aan de studie begonnen, was de helft in de stent-of-bypass-groep er binnen een jaar vrij van versus 20% van degenen die alleen medicijnen gebruikten. Een placebo-effect kan deze resultaten hebben beïnvloed. Mensen die weten dat ze een procedure hadden, neigen het te crediteren voor elke verbetering die ze waarnemen in symptomen. Het komt erop neer dat het geen kwaad kan om eerst medicijnen te proberen, vooral voor mensen met geen of weinig pijn op de borst. Wanneer ze patiënten echter gaan vertellen dat ze een gezondheidsprobleem hebben, dat opgelost kan worden met een stent, zal de meerderheid van de mensen voor de procedure kiezen. Bron Kopafbeelding is afkomstig van Pixabay Video's zijn afkomstig van YouTube Lees meer Vapen is ongezonder dan roken Hoe krijg je bloedsuiker omlaag? Sommige huidkankers starten in je haar! Een keer vapen kan al kanker veroorzaken Zwarte zalf helpt NIET tegen kanker Hoe werkt EMDR? Spirulina, het meest voedzame voedingsmiddel op aarde Mazelen slopen je immuunsysteem Dit slakkengif is de beste pijnstiller Vroeg met pensioen kan je dood worden

Kim

Mensen beschouwen #roddelen als iets slecht en kwaadaardig, maar wetenschappers definiëren het vaak breder. Sterker nog, ze beweren zelfs dat roddelen iets heel vanzelfsprekend is voor mensen, een integraal onderdeel van conversatie, informatie-uitwisseling en gemeenschapsvorming. In een meta-analyse van 2019, gepubliceerd in het tijdschrift Social Psychological and Personality Science, kwamen wetenschappers tot de ontdekking dat van de 467 proefpersonen die gemiddeld 52 minuten per dag roddelen, driekwart van die roddel eigenlijk neutraal was. Slechts een klein deel van de geanalyseerde gesprekken, ongeveer 15%, werd als negatieve roddel beschouwd. Hoewel het waar is dat mensen een aanzienlijke hoeveelheid tijd kunnen doorbrengen met praten over hun leeftijdsgenoten, is dat geroddel vaak goedaardig. Roddelen Roddelen geeft mensen de mogelijkheid om waardevolle informatie te verspreiden naar zeer grote sociale netwerken. Als we niet in staat zouden zijn om over deze sociale en persoonlijke kwesties te discussiëren, zouden we niet in staat zijn om de soorten samenlevingen die we hebben, in stand te houden. Sommige wetenschappers zien roddelen als bewijs van cultureel leren , die leerzame momenten biedt en mensen voorbeelden geeft van wat sociaal aanvaardbaar is en wat niet. Als er bijvoorbeeld iemand is die veel vals speelt in een gemeenschap of sociale kring en mensen op een negatieve manier over die persoon beginnen te praten, zou de collectieve kritiek anderen moeten waarschuwen voor de gevolgen van vals spelen. En aangezien het woord bijna onvermijdelijk terugvloeit naar de bron van die roddels, kan het dienen om mensen moreel in toom te houden. Roddel onderzoek In een 2015-studie gepubliceerd in Social Neuroscience, keken wetenschappers naar de beeldvorming van de hersenen van mannen en vrouwen toen ze positieve en negatieve roddels hoorden over zichzelf, hun beste vrienden en beroemdheden. Mensen die roddelen horen, goed en slecht over zichzelf, evenals negatieve roddel in het algemeen, vertoonden meer activiteit in de prefrontale cortex van hun hersenen, wat cruciaal is voor ons vermogen om complexe sociale gedragingen te navigeren. Deze activiteit gaf aan dat de proefpersonen reageerden op de roddel en zijn inzicht. De wetenschappers zeggen dat dit verband houdt met onze wens om positief door anderen te worden gezien en sociaal te passen, ongeacht of dit weerspiegelt wat we eigenlijk voelen. De studie vond ook dat het beloningscentrum in de hersenen, werd geactiveerd als reactie op negatieve roddels over beroemdheden; onderwerpen leken te worden geamuseerd of vermaakt door schandelijke beroemdheidsschandalen. Roddelen kalmeert het lichaam Er is een fysiologisch onderscheid te maken tussen actieve en passieve deelname aan roddel. Dat hebben wetenschappers onderzocht in een onderzoek uit 2012 dat is gepubliceerd in het Journal of Personality and Social Psychology. Toen proefpersonen hoorden over andermans asociaal gedrag of onrecht, nam hun hartslag toe. Toen ze in staat waren om actief te roddelen over de persoon, of de situatie, kalmeerde het hen en bracht het hun hartslag omlaag. De daad van roddelen helpt het lichaam te kalmeren. Bovendien heeft het onderzoek ook aangetoond dat roddelen de samenwerking kan bevorderen door belangrijke informatie te verspreiden. Roddelen en egoïsme In een andere studie , werden de deelnemers verdeeld in subgroepen, waarna elke persoon een aantal punten kreeg dat kleine bedragen vertegenwoordigde. Elke deelnemer kon deze punten aan zijn groep bijdragen, waarna de punten werden verdubbeld en gelijkelijk werden verdeeld, of hij kon de punten ook voor zichzelf houden. Gewapend met de kennis van de beslissingen van hun leeftijdsgenoten, speelden de deelnemers het spel vervolgens opnieuw in verschillende groepen. Cruciaal was dat ze hun nieuwe groepen konden informeren hoeveel iemand had bijgedragen in eerdere oefeningen, en konden stemmen om iemand die zich egoïstisch had gedragen, volledig uit een ronde te verwijderen. Nadat deze rotte appels waren geëlimineerd, konden resterende deelnemers vervolgens harmonischer werken en hun collectieve pot opblazen. Individuen die minder dan de helft van hun punten hadden weggegeven, verhoogden aanvankelijk hun bijdragen tegen het einde van de laatste ronden, terwijl degenen die waren uitgesloten beduidend meer gaven nadat ze weer waren toegelaten in het spel, in overeenstemming met het minder egoïstische gedrag. Roddelen voorkomt eenzaamheid Roddelen zegt ook iets over de relaties die mensen met elkaar hebben. Om te roddelen, moet je je dicht bij mensen voelen. Er is een intimiteit om ervaringen te delen en het gevoel te hebben dat je op dezelfde bladzijde bent met de ander. Onderzoek heeft aangetoond dat roddel eenzaamheid kan voorkomen , terwijl andere studies hebben ontdekt dat het binding en nabijheid kan bevorderen en als een vorm van entertainment kan dienen . Bron Kopafbeelding is afkomstig van Unsplash Foto 1 is afkomstig van Unsplash Video is afkomstig van YouTube Lees meer Waarom is lezen goed voor je? Waarom vindt hij je niet leuk? Waarom kiezen voor klimop? Waarom is er geen dieet dat voor iedereen werkt? Waarom is doelen stellen belangrijk? Waarom doet seks pijn als je endometriose hebt en hoe oplossen?