Het gevoel

Daar liep hij in de schemering. Het sneeuw onder zijn poten knarste terwijl hij mijn kant op kwam, we waren helemaal alleen.

Zijn doordringende ogen keken mijn kant op, mijn hart bonkte in mijn keel. Alsof ik vastgenageld stond aan de grond bleef ik staan.

Ik voelde zijn warme adem walm over mijn gezicht terwijl zijn grote klauwen mijn middel omsloten. Hij was teder en tilde me op, terwijl hij me over zijn schouder gooide, vroeg ik me af waar het me mee naar toe zou nemen?

Maar het maakte me helemaal niet uit, ik wilde dit zelf. Ik had erover gedroomd. Jarenlang was ik opzoek geweest naar dit gevoel, die vlinders, die slapeloze nachten, die dromen het wordt allemaal werkelijkheid. Zoiets bijzonders had ik nooit eerder gevoeld, alleen het enige probleem: hij was een ijstrol en ik een mens!