Ze wilde niet meer leven

Een jong leven afgenomen,
ze zag geen licht meer door de bomen.
Vriendinnen zagen haar staan,
maar lieten haar gaan.

Niemand greep in,
niemand hielp haar.
Zou ze nog te redden geweest zijn?
of had ze vanbinnen teveel pijn.

Een meisje vol in het leven,
kon haar liefde niet meer geven.
Ze liet mensen achter,
maar ook een leven vol pijn, en angst.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

weirdmommy
Vreselijk deze dingen. Wat een strijd zal ze hebben gestreden met zichzelf en uiteindelijk verloren
Reply
Encaustichris
Dat is en blijft verschrikkelijk heftig!!
Reply
wakeupkitty
Heel mooi verwoord. Wie weet ook ware vrienden die haar begrijpen en haar keus respecteren...P.s.: Zou ze nog te reden geweest zijn?.. reden moet redden zijn?

Reply
CreasaNL
wakeupkitty dank je wel 😊 pas ik aan
Reply
ElisabethsMagazine
Heftig. De eenzaamheid en verdriet lees ik tussen de regels. 
Reply
Els Vergaerde
Ontroerend mooi geschreven.
Reply
marijke
heel mooi verwoord. Hoe eenzaam is zij geweest hé. Arm kind.
Reply
CreasaNL
marijke Ja verschrikkelijk. Had ik dit toen maar gezien. Maar zij was ouder en ik was nog maar een kind, maar toch.. het blijft je bij
Reply
Hans van Gemert
Zoiets blijft je altijd blij - mooi verwoord.
Reply
Chalija
Heftig als dit gebeurt. Wel een gedicht dat mooi verwoord is.
Reply
Minnie92
Altijd verschrikkelijk dit. Mooi gedicht.
Reply
Ingrid
Vreselijk zoiets. Ook van dichtbij meegemaakt. Schreef er dit gedicht over:
Reply
CreasaNL
Ingrid Tips en meer Verschrikkelijk. Ik ga jou gedicht lezen
Reply