Ze wilde niet meer leven

Een jong leven afgenomen,
ze zag geen licht meer door de bomen.
Vriendinnen zagen haar staan,
maar lieten haar gaan.

Niemand greep in,
niemand hielp haar.
Zou ze nog te redden geweest zijn?
of had ze vanbinnen teveel pijn.

Een meisje vol in het leven,
kon haar liefde niet meer geven.
Ze liet mensen achter,
maar ook een leven vol pijn, en angst.

Mensen kunnen elkaar beschadigen,
tot op het bot toe raken.
Een litteken is zo gemaakt,
terwijl de ander niet weet hoe die iemand raakt.

Niemand zag haar pijn,
niemand zal er voor haar zijn.
Ze stond daar heel alleen,
en is nu verder heen.

Ze had haar keus gemaakt,
de littekens hebben haar te diep geraakt

Wil je reageren op mijn gedicht? Maak dan eenvoudig en gratis een account aan via onderstaande link:

Inloggen