We zijn nu iets meer dan 3 jaar thuis met onze dochter. De eerste 2 maanden waren mijn man en ik thuis. Daarna moesten we weer aan het werk.

In het eerste jaar hebben we kunnen regelen dat wij 1 van de 2 thuis waren bij haar. Dit is denk ik heel goed geweest voor de hechting. Het was mogelijk doordat wij allebei onregelmatig werken.  Hierna waren we af en toe oppas nodig van de opa's en oma's. Die dit natuurlijk helemaal niet erg vinden.

Na verschillende dingen uit te proberen (waaronder nog minder werken en het rooster veranderen) heb ik de conclusie getrokken dat ik thuis wil zijn voor mijn meisje. Wanneer ze uit school komt, wanneer ze vakantie heeft. Ik wil graag bij haar zijn.  

Na een aantal keren goed op een rijtje te zetten wat onze inkomsten en uitgaven zijn hebben we de stap genomen. Ik moet nu nog een aantal diensten werken en dan ben ik thuis om daar alles te regelen.

Toch een spannende stap.

Loading full article...

eel goede keuze geniet ervan
Wij hebben er destijds ook bewust voor gekozen om een thuisblijfouder te hebben (in ons geval mijn man). Het is financieel wat ingewikkelder, maar geeft ook zoveel meer rust dat we er geen moment spijt van hebben gehad. En nog steeds (zoon zit in de brugklas... Show more
Een hele begrijpelijke stap.
Wat een super stap geniet er van :-) voor je het weet is ze groot 
Heel veel plezier... geniet ervan
Geniet er van.
Ik ben ook al enkele jaren thuisblijfmama. Sinds ons 3de kindje hebben we ook die stap gezet. Veel succes, en als je wat uitkijkt lukt het wel.
Ik voelde ook dat ik thuis moest zijn.
Later werk weer opgepakt onder schooltijd en daarna weer terug de zorg in waar je toch wisselende diensten moet draaien.
Fijn als jullie zo kunnen regelen, maar wat jammer voor de oma's en opa's.
Als het financieel haalbaar is, waarom niet? ;) (Je las mijn blog er al over.)