As van crematie als bijzonder sieraad
De manier waarop overleden mensen herdacht worden is in de loop der tijd behoorlijk veranderd. Als iemand na de uitvaart begraven is wordt er meestal een grafsteen op het graf gezet. Behalve een foto's en misschien een tattoo kun je eigenlijk niet zo veel meer. Maar na een crematie is er ruim 2,5 kg as beschikbaar waarmee van alles blijkt te kunnen.
Verplicht wachten
De Wet op de lijkbezorging vereist dat de as na een crematie minimaal een maand bewaard wordt. Het idee hierachter is dat men wil voorkomen dat de as van een overledene meteen 'verdwijnt'. Het zou kunnen dat men er achter komt dat er nog onderzoek moet worden gedaan. Bijvoorbeeld naar sporen van gif in het geval men twijfelt over een natuurlijke dood.
Dit komt in de praktijk nauwelijks voor en ik vraag me af of het gif tijdens de crematie niet wegbrandt. Maar het wachten heeft wel een aantal andere voordelen voor de nabestaanden. Zo krijg je de tijd om nog eens goed na te denken wat je met de as wil doen. Je hebt de tijd om een bestemming van de as te zoeken die zowel bij jou als bij jouw overleden dierbare past. En om te overleggen met de rest van de familie.....
Ruzie over as
Soms ontstaat er ruzie of meningsverschillen met andere nabestaanden over wat er met de as moet gebeuren. Wettelijk gezien bepaalt de persoon die opdracht tot cremeren heeft gegeven. De wachtperiode van een maand geeft dan ruimte en tijd om zaken met elkaar te bespreken en te overleggen. En in het geval je er met elkaar niet uitkomt dan kan een advocaat in de arm genomen worden. Soms leidt een meningsverschil over de bestemming van as daadwerkelijk tot een rechtszaak. De rechter zal dan eisen dat de as achter slot en grendel bewaard wordt tot er een uitspraak is. De as wordt dan door het crematorium bewaard.
Geloof het of niet, maar dit soort problematische situaties komt regelmatig voor. Maar bedenk dat het nóg problematischer zou zijn wanneer de as al direct na de crematie uitgestrooid of meegenomen was.
Bestemming van de as
Als alles goed gaat kun je na een maand de as van jouw dierbare overledene ophalen in het crematorium. Deze zit dan meestal in een goedkope tijdelijk urn. Wat je vervolgens met de as gaat doen bepaal je zelf.
Vroeger werd de as vaak in een nogal forse urn gestopt en in huis bewaard. Tegenwoordig zijn de meeste urnen meer bescheiden van grootte en vorm. Ook andere gedenkartikelen waarin as verwerkt kan worden zijn nu te koop. Denk aan as-sieraden, as-armband, as-ringen, as-bedels, een tattoo met as etc. etc.
Diamant van as
Een van de meer unieke en nog niet zo vaak gebruikte gedenkartikelen is de zogenaamde as-diamant. Dit nogal ongebruikelijke juweel komt uit Zwitserland.
Uit de as van jouw overleden dierbare laten ze een diamant groeien. Eerst perst een gespecialiseerd bedrijf onder hele hoge temperatuur en grote druk de gezuiverde as samen. Onder deze omstandigheden groeit versneld een diamant.
Hoe langer het proces duurt hoe langer de diamant de kans krijgt om te groeien. Dit varieert van enkele weken tot vele maanden. Uit dit intensieve en langdurige proces groeit langzaam maar zeker een prachtige heldere blauw/witte diamant. Als de diamant groot genoeg gegroeid is, heeft men een ruwe diamant die op verschillende manieren geslepen kan worden. Men slijpt vervolgens de diamant in de door jou gewenste vorm.
Het kost natuurlijk wel wat, maar dan heb je wel een heel bijzondere en tastbare herinnering gemaakt van de as van je dierbare. Een diamant die je bij je kunt dragen in een hanger of ring.
Spijt van crematie?
Een nadeel van cremeren is dat er geen graf is waar je heen kunt gaan. Veel nabestaanden vinden het een prettig idee dat er nog een plek is waar je op bezoek kan gaan en bloemen neer kan leggen. Daarom bieden verscheidene begraafplaatsen sinds enige tijd ook zogenaamde urengraven aan.
Dit zijn graven waarin men een of meerdere urnen mag begraven. Ook kan er een gedenkteken of grafmonument op het urnengraf geplaatst worden. Hier staat een voorbeeld van een urnengraf met een glazen grafsteen.
