Je dierbare als een diamant om je nek?
As van crematie als bijzonder sieraad
De manier waarop overleden mensen herdacht worden is in de loop der tijd behoorlijk veranderd. Als iemand na de uitvaart begraven is wordt er meestal een grafsteen op het graf gezet. Behalve een foto's en misschien een tattoo kun je eigenlijk niet zo veel meer. Maar na een crematie is er ruim 2,5 kg as beschikbaar waarmee van alles blijkt te kunnen.
Verplicht wachten
De Wet op de lijkbezorging vereist dat de as na een crematie minimaal een maand bewaard wordt. Het idee hierachter is dat men wil voorkomen dat de as van een overledene meteen 'verdwijnt'. Het zou kunnen dat men er achter komt dat er nog onderzoek moet worden gedaan. Bijvoorbeeld naar sporen van gif in het geval men twijfelt over een natuurlijke dood.
Dit komt in de praktijk nauwelijks voor en ik vraag me af of het gif tijdens de crematie niet wegbrandt. Maar het wachten heeft wel een aantal andere voordelen voor de nabestaanden. Zo krijg je de tijd om nog eens goed na te denken wat je met de as wil doen. Je hebt de tijd om een bestemming van de as te zoeken die zowel bij jou als bij jouw overleden dierbare past. En om te overleggen met de rest van de familie.....
Ruzie over as
Soms ontstaat er ruzie of meningsverschillen met andere nabestaanden over wat er met de as moet gebeuren. Wettelijk gezien bepaalt de persoon die opdracht tot cremeren heeft gegeven. De wachtperiode van een maand geeft dan ruimte en tijd om zaken met elkaar te bespreken en te overleggen. En in het geval je er met elkaar niet uitkomt dan kan een advocaat in de arm genomen worden. Soms leidt een meningsverschil over de bestemming van as daadwerkelijk tot een rechtszaak. De rechter zal dan eisen dat de as achter slot en grendel bewaard wordt tot er een uitspraak is. De as wordt dan door het crematorium bewaard.
Geloof het of niet, maar dit soort problematische situaties komt regelmatig voor. Maar bedenk dat het nóg problematischer zou zijn wanneer de as al direct na de crematie uitgestrooid of meegenomen was.
Toen mijn Oma overleed heb ik na de crematie overwogen een klein beetje as in een hanger te laten doen.
Ik had akkoord van de familie, maar toch voelde het niet goed. Alsof ik haar dan niet compleet liet...
Uiteindelijk is de hanger er niet gekomen. Het is voor mij goed zo, maar ik vind het idee mooi.