De slavernij van nu:
Eén van de grootste obstakels voor de aanpak van moderne slavernij is dat het vaak uit het gezichtsveld gebeurt.
Om beter te kunnen begrijpen hoe dit gebeurt, volgt hier een lijst van 10 situaties waarin mensen die leven in dwangarbeid zich bevinden.
1. Ze worden misleid
Veel slachtoffers van moderne slavernij worden misleid en aanvaarden wat aanvankelijk leek op een goede mogelijkheid maar uiteindelijk een leugen blijkt te zijn.
Bijvoorbeeld een jonge vrouw uit Zambia wordt een baan beloofd in Europa als serveerster.
Eenmaal aangekomen bleek er geen werk te zijn en ontdekte ze dat haar toekomstige baas een pooier is.
Ze werd verkracht, geslagen en gedwongen om te werken als prostituee en ze kon nergens terecht voor hulp.
2. Ze worden geïsoleerd
Slachtoffers kunnen fysiek worden geïsoleerd en gedwongen om te werken in afgelegen locaties.
Het kan deze mensen ook verboden worden om te communiceren met familie, vrienden of iemand anders die hun taal spreekt.
Een Chinese huishoudster moest in Frankrijk 365 dagen per jaar werken en het werd haar verboden om het huis te verlaten.
De arbeidsinspecteurs die haar situatie uiteindelijk ontdekten, zeiden dat alle contacten met haar familie in China afgesneden waren.
Deze vrouw sprak bijna ook geen Frans, waardoor ze met niemand kon praten en dus ook niemand om hulp kon vragen.
3. Hun paspoorten worden afgenomen
Confiscatie van paspoorten of andere belangrijke documenten is een gangbare manier om werknemers te dwingen tot het accepteren van slechte leef- en werkomstandigheden.
Bijvoorbeeld: een man uit Nepal, die als schoonmaker werkte in het Midden-Oosten zegt dat hij was verhinderd door zijn werkgever om zijn baan te verlaten of naar huis terug te keren.
Deze werkgever had zijn paspoort in beslag genomen en weigerde om het terug te geven.
Hierdoor kon deze man niet naar huis terugkeren of naar de politie stappen uit angst te worden gearresteerd voor het niet bezitten van een visum.
4. Ze proberen zich uit een schuld te werken
Veel slachtoffers van dwangarbeid proberen een schuld af te betalen.
Meestal zijn dit geen gewone schulden want het slachtoffer heeft geen macht of invloed op de voorwaarden.
Deze voorwaarden kunnen veranderen volgens het oordeel van de schuldeiser.
Deze vorm van schulden wordt van generatie op generatie door gegeven.
Dit heet schuldslavernij en het komt vooral veel voor in Zuid-Azië.
Een man uit Pakistan moest slavenarbeid verrichten om een schuld aan een ontlener af te betalen van 200 dollar.
Toen de schuld op 50 dollar na was afbetaald, beweerde de schuldeiser plots dat de schuld eigenlijk 400 dollar bedroeg.
Het slachtoffer kon niet bewijzen dat deze schuldeiser loog, waardoor hij gedwongen werd in een mijn te werken in de hoop zich zo uit de schulden te kunnen werken.
5. Ze worden een loon beloofd, maar worden nooit betaald
Onregelmatige of late lonen wijzen niet altijd op moderne slavernij.
Maar wanneer zij opzettelijk worden ingehouden als een middel om werknemers te dwingen om slechte voorwaarden te aanvaarden of te voorkomen dat ze van baan zouden veranderen, wordt dit een teken van dwangarbeid.
Bijvoorbeeld, een jonge man uit Niger ging aan het werk op een boerderij in een ander deel van het land om zo zijn familie te helpen de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.
Hij was een kamer beloofd en een goed salaris, maar werd in feite nooit betaald.
Telkens hij naar zijn loon vroeg beloofde de eigenaar hem later te betalen.
Toen deze jonge man er uiteindelijk mee dreigde de boerderij te verlaten, werd hij door de eigenaar geslagen met de dreiging dat hij nooit nog zou betaald worden.
6. Ze werken extreem veel uren, maar worden niet meer betaald
Een jonge man uit Bangladesh die een baan in de bouw vond zegt dat hij 19 uren per dag werkte, aan één stuk door, zonder pauzes.
Het overwerk werd nooit betaald en hij kreeg ook geen vakantie.
"Ze behandelden me als een beest," zei hij.
Extreme werkuren lijken een voor de hand liggende indicator van dwangarbeid maar om dit in de praktijk vast te kunnen stellen is het een heel ingewikkelde zaak.
Als vuistregel geldt dat als een werknemer wordt gedwongen om meer over te werken dan de nationale wetten toestaan,en wanneer dit gebeurt onder een soort van bedreiging, dan wordt het beschouwd als dwangarbeid.
7. Ze wonen en werken in gewelddadige omstandigheden
Een arbeidsinspecteur in Brazilië herinnert zich het vinden van werknemers in een fazenda of plantage, gehuisvest in plastic barakken waar ze besmet water dronken.
"Ze werden verborgen achter de struiken totdat we vertrokken."
Mensen in moderne slavernij hebben harde leef- en werkomstandigheden te verduren die niemand ooit vrij zou aanvaarden.
Hoewel slechte arbeidsomstandigheden geen bewijs zijn van gedwongen arbeid, is het wel een ernstige aanwijzing.
8. Ze worden bedreigd of geïntimideerd
Bedreigingen en intimidatie zijn een hoofdbestanddeel van moderne slavernij, meestal gekenmerkt door het misbruiken van iemand die reeds in een zwakkere positie staat.
Dat was de ervaring van een Ethiopische huishoudster in Libanon, die had besloten om haar baan op te geven.
De vrouw waar ze voor werkte, bedreigde haar door te zeggen dat ze de politie zou verwittigen dat ze geen papieren had.
Tenzij dit slachtoffer haar 600 dollar kon geven...
Dit slachtoffer wist dat ze niks kon doen, want ze had geen papieren en daardoor zou de politie haar ook niet kunnen helpen.
9. Ze worden fysiek opgesloten
Een 16-jarig meisje uit Kazachstan, dat naar Rusland werd verhandeld voor de prostitutie herinnert zich het leven in een kamer met tralies voor de ramen en een ijzeren deur.
"Het was onmogelijk om te ontsnappen.
Het duurde twee maanden.
Ze namen me mee naar mijn 'klanten' en vervolgens brachten ze me terug, altijd onder bewaking.
Ontvoering van mensen voor uitbuiting of om ze opgesloten te het houden is een duidelijk teken van dwangarbeid.
10. Ze worden geslagen of verkracht
Fysiek geweld is tragisch genoeg een gemeenschappelijk kenmerk van moderne slavernij.
Het kan worden gebruikt om controle uit te oefenen over slachtoffers of om ze te dwingen taken uit te voeren waar ze het niet mee eens zijn, zoals het hebben van seks met een werkgever of werken zonder loon.
"Het misbruik begon vrijwel meteen nadat ik arriveerde en werd steeds vaker en gewelddadiger naarmate de tijd verstreek," herinnert zich een 22-jarige huishoudelijke hulp uit Cambodja die ging werken voor een gezin in Maleisië.
Ik werd regelmatig geslagen en gegeseld."
Bron: 50forfreedom.org
Vond je het leuk of nuttig, deel dit dan met je vrienden, ze zullen het vast waarderen.
Klik op +Volgen om op de hoogte te blijven van Yoors World
