Bunnies

Mamma Bunny leefde enkele jaren gelukkig met haar 2 van haar kindjes bij ons tot vorig jaar. De dag voor Pasen liet er eentje het leven en op de verjaardag van mijn moeder de andere. Met de winter voor de deur vonden we dit wel heel erg sneu voor mamma Bunny, het idee dat ze in haar eentje in het hok zou zitten zonder zich te kunnen warmen aan een ander. We togen naar een konijnenopvang en de eigenaresse liet ons de mogelijkheden zien, die misschien bij Bunny zouden passen. Bunny was mee overigens, zodat ter plekke kon worden bekeken of het misschien een match kon zijn. Mijn oog viel op Dobby het grijze konijntje, hij deed me denken aan de vele konijnen die mijn pake vroeger had, hokken vol! Mijn gedachten dwaalden af naar mijn jeugd en na nog een rondje langs alle mogelijke matches besloten we het te proberen met Dobby. Ze werden bij elkaar gezet in een ruimte en we lieten ze even aan elkaar wennen. Na een poosje zochten ze elkaar op en durfden we erop te vertrouwen dat dit goed zou komen. Dobby ging mee en daarna was het afwachten geblazen. De dagen erna liet mama zien dat zij de baas in huis was en hij niet teveel van haar moest verwachten, haar wil was wet! Maar langzaam ging het beter en met heel veel geduld eet ook Dobby inmiddels wat lekkers uit mijn hand en zitten ze vaak tegen elkaar aan in het hok zoals we voor ogen hadden. Aaien is nog een volgende stap, als ik dat nog eens bereik ben ik echt tevreden. Geduld is echter een schone zaak! Maar het brengen van iets lekkers 's middags rond theetijd is elke dag weer een geluksmoment dat me doet beseffen hoe dankbaar ik ben dat mijn vriend dieren heeft. #100happydays #konijnen #dierenliefde