Voordat je deel 2 kan lezen, heb je eerst deel 1 nodig om te begrijpen wat nou zo onbegrepen is.
Deel 1 is geschreven door HPJ.Goossens en hieronder is de link naar zijn verhaal.

Deel 2

De Kwielp, maakt een overeenkomstig geluid als zijn naam. Je hoort het niet, maar hij maakt het wel. Het is een uiterst irritant vreetbeestje op zijn tijd, want omdat zijn kwielp niet hoorbaar is ramt ‘ie met z’n snavel het liefst je raam in. We praten hier dan ook niet over een roodborstjeformaat-vogeltje die zoals in het kinderliedje (Roodborstje tikt tegen het raam)  tegen het raam tikt en blij kan maken met korreltjes suiker en wat broodsnackjes.
De Kwielp heeft serieuze vormen. Niet alleen een halve meter hoog, maar ook net zo breed.
Dit komt omdat hij niet goed kan vliegen en een matige loopvogel is. Het is dan ook, voorzover de wetenschappers weten, de eerste en enige vogel met overgewicht.

Het is onduidelijk waarom hij op ramen ramt, want als volleerde graseter verwacht je eerder dat hij zich uitleeft op het platteland dan op jouw raam midden in de stad.
We (HPJ.Goossens en ik) zochten ornitholoog Jean- Paul Pas d'Herbe op in zijn grot in Onzinnigedam met de vraag of hij daar een verklaring voor heeft.
Jean-Paul weet ons te vertellen dat de Kwielp op het platteland zó onzichtbaar is dat hij wellicht daarom naar de stad is getrokken. Hij wil zichtbaar en hoorbaar worden.
‘Ik geef toe dat het een psychologie van de koude grond is, maar dat is het enige wat ik kan bedenken,’ zo zegt hij.
‘We zitten er bovenop met ons onderzoek, maar uit de gevonden botten kunnen we die specifieke  informatie niet halen. We hebben wel een vermoeden dat de Kwielp al eeuwen geleden in de stad te vinden was, gezien het verpakkingsmateriaal wat we bij het skelet gevonden hebben. Dit gezegd hebbende sluiten we dus ook niet uit dat de Kwielp als delicatesse gegeten werd. Het is natuurlijk wel een rare trage vogel die makkelijk te vangen was.

Loading full article...