Het is weer zo een dag. Ik staar voor me uit en droom kort weg. Ik droom dat ik een kleine elf ben. Zo eentje met een zelf gemaakte jurk van frisgroene bladen en kleurrijke accenten van allerlei bloesems. Ik heb vleugels die schitteren in de zon en terwijl ik vlieg leg ik mijn haren goed door de reflectie in het water. Ik wuif naar iedere dierenvriend die ik voorbijvlieg. Ik zweef en voel me zo gelukkig!

Maar even kort daarna word ik wakker en besef ik dat ik nog steeds voor me uit aan het staren ben. De beek vloeit hevig door. De wind laat mijn haar wapperen. Ik denk bij mezelf waar die fantasie vandaan komt. Elfen bestaan toch niet?

Maar net als ik mij omdraai en door die waterval heen kijk, zie ik een kleine tinkelende verschijning…


Loading full article...

Meteen verliefd op de header en genoten van je verhaal!
Ooh dankjewel Ingrid :)
Wat een mooi geschreven
Dankjewel! :) voor mijn eerste keer...
Ja! Leuk gedaan. Wordt je toch zomaar ineens verrast.
Dankje :) suprise :)
Elfjes bestaan echt wel
Zou ik graag eens vastleggen op foto :)
Een heerlijke dromerige invulling, zouden ze dan toch bestaan? Denk het wel
We kunnen ervan dromen dat ze bestaan ;)
Ohh.. hier hou ik van. Prachtig :-)
Leuk gephotoshopt die waterval
Ja vond ik wel passend bij het verhaal...
Heel mooi en sprookjesachtig!
Dankjewel :) Vond het ook leuk schrijven :)
Dat zijn de mooiste dromen...
Dagdromen :) Heerlijk!
Mooi gedaan, sprookjesachtige invulling
Oef :) Ik hou van wat fantasie maar wist niet of dit in de smaak zou vallen... :)