Kinni en Ka (14)
'Doe niet zo flauw,' zegt de thermoskannibaal. Hij pakt er een meetlint erbij. 'Nu braaf even stilliggen. Ik moet je opmeten!'
'Waarom?' vraagt Ka.
'Orders van de kok.'
'O, super!' Ka is niet van plan om de kok een handje te helpen en kronkelt heen en weer.
'Wat had ik nou gezegd! Zo kan ik je toch niet opmeten?'
'Ik heb kramp in mijn benen,' zegt Ka. 'Als je ze even losmaakt, kan ik ze ontspannen en dan kan jij rustig je gang gaan.'
De argeloze thermoskannibaal maakt de touwen los. 'Zo goed?'
Ka staat op, maakt een paar kniebuigingen, knikt vriendelijk naar zijn ergste vijand en rent vervolgens met nog geboeide handen de hut uit.
'Hé, waar ga je naartoe?' klinkt er achter hem.
Zonder goed om zich heen te kijken rent Ka zo hard zijn voeten willen gaan.
#140w#schrijfuitdaging#kannibaal
