Kinni en Ka (9)
'Help!' gilt Ka paniekerig. Hij voelt zich langzaam wegglijden.
'Wat ben je toch weer een onhandige kannibaal,' roept Kinni. 'Ik had je toch gezegd dat ik een paar vallen had gegraven.' Ze buigt voorover en trekt hem met een ruk uit de valkuil.
'Dank je wel,' zegt hij nog natrillend van de zenuwen. Hoe dichtbij was hij dit keer geweest? Als dit de trend zou worden voor de avond was hij liever thuis gebleven.
Kinni wrijft over zijn geschaafde handen. 'Je hebt mooie lange vingers,' zegt ze bewonderend. 'Ik ben dol op lange vingers!'
Ka trekt ze snel terug en lacht verlegen. 'Ik hoop dat je de koekjes bedoelt,' zegt hij.
'Kom op,' zegt Kinni terwijl ze hem weer op zijn voeten trekt, 'we zijn er bijna.'
Ka slaakt een diepe zucht en loopt nu nog dichter achter haar aan.
#140w#schrijfuitdaging#kannibaal
