Zonder op of om te kijken rent Ko weg van het nest totdat hij over zijn eigen voeten struikelt. Hij valt voorover van een heuvel, stuitert een paar keer op en neer en komt tenslotte in een grasveld tot stilstand.
Kimmie is hem nagevlogen. ‘Ben je nog heel, liefje?’ vraagt ze bezorgd.
‘Een paar blauwe plekken misschien, maar verder is alles goed,’ antwoordt Ko.
Het duizelt hem voor zijn ogen. Hij zwaait met zijn kop heen en weer en zegt: ‘Dat verdraaide limonadeglas is nog steeds niet gebroken. Dat ding is niet kapot te krijgen!’
‘Ja, dat is wel een probleem,’ geeft Kimmie toe. ‘Laten we nu eerst maar naar huis gaan. Misschien dient de oplossing zich vanzelf wel aan.’

Kimmie had helemaal gelijk. Halverwege de wandeling naar huis viel de oplossing zomaar uit de hemel. Het was een kokosnoot.


#140w #schrijfuitdaging #kimmieenko

Loading full article...