15-08-2018 .. Doe eigenlijk maar 50 euro mam !

Mijn moeder had dementie en ondanks dat hadden we mooie gesprekken. Ook toen ze verder weg raakte van deze wereld.
Waaronder over haar overlijden. Ze was wel klaar met dit leven en zei wanneer het maar uitkwam: 'Ik wou dat de hemel openging.' Daar werd ik altijd zo verdrietig van. En soms waar zij bij zat. Ik kon mijn tranen niet altijd terugdringen. Ik snapte het zo goed dat ze klaar was met haar leven, maar ik wist ook dat ze een gat in mijn hart zou slaan en daar keek ik niet erg naar uit.

Ik bereidde haar ook een soort van voor op haar overlijden. Soms heel serieus, maar ook met een gebbetje. Dat kon ze goed hebben, want ze had humor zat.
'Mam weet je wat ik nou leuk zou vinden? Als je nou eens op jouw manier liet weten dat je bij me was als je aan het hemelen bent en dan een 5 euromunt zou neerleggen. Dan word ik niet alleen slapend rijk, maar ook nog eens heel blij. Doe dat zo'n pak 'm beet 4x per dag ofzo.'
Mijn moeder moest er heel hard om lachen en zei:
'Maar als ik dat nou niet kan?'
'Dat leert papa je wel. Geen zorgen.'
'Nou ik zal er aan denken als het zover is', grapte ze.

Op enig moment werd de 5 euromunt afgeschaft en werden het briefjes. Ik kwam er nog even op terug bij mijn moeder.
'Mam, weet je nog onze afspraak van die 5 euromunten die je voor me neer zou leggen?'
'Ja dat moest ik aan je vader vragen zei je.'
'Die munten bestaan niet meer en zijn nu briefjes geworden, maar eerlijk gezegd heb ik me bedacht. Als je dan toch briefjes neerlegt, maak er eigenlijk maar 50 euro briefjes van.'
'Mij best, wat jij wil.'
En hiermee leek de afspraak beklonken.

Niet heel veel later overleed ze. Ik had haar huis gekocht toen ze nog leefde en gedeeltelijk verhuurd en mijn praktijk in gevestigd. Dat vond ze geweldig leuk en heeft ze tot haar einde onthouden.
Mijn huurder was een Pool en betaalde Iedere maand keurig contant de huur in een envelop.

Een jaar na mijn moeders overlijden, overleed ook mijn vriendin die naar mij vernoemd was. Ook met haar had ik zo nu en dan onderonsjes.
Op enig moment, tijdens zo'n gesprekje vraag ik haar mijn moeder er even eraan te herinneren dat ze 50 euro briefjes voor me zou neerleggen.
Waarop Marion heel hard begint te lachen en zegt:
'Je zou voor de grap even die envelop open kunnen maken die je net van je huurder gekregen hebt.'
En terwijl ze dat zei, moest ik ook lachen, want iedere maand kreeg ik de huur betaald in briefjes van 50 euro.

Marion de Vries

Een passage uit mijn boek: 'Dementie in een andere dimensie' (verwacht eind 2018)