166     Verbazing, keer op keer

 Steeds meer verbazing als ik om mij heen kijkt, wat ik hoor aan verhalen van mensen die niet inzien dat ze vastlopen. Dat mensen altijd maar positief moeten zijn en dat negatief zijn niet mag. Dat mensen de schijn ophouden dat het goed gaat  en altijd maar roepen het komt goed. Oké maar wanneer dan wel, Sinter Klaas had het ook dit jaar niet bij zich, de oplossing dat het goed zou komen, dus wachten tot volgend jaar dan maar. En de Kerstman zou die het hebben als een cadeautje, de oplossing van wat goed mag komen. Of zal het nieuwe jaar het ons brengen en hoeven wij alleen maar onze hand op te houden om het te krijgen.

Het komt goed, maar wanneer weet geen mens, we roepen het, we wachten maar af.

We denken echt dat er een toverfee langskomt die alle negativiteit weg tovert en dat we allemaal blij en gelukkig zullen worden.

 Ik leg heel veel uit, via foto’s reading, via droomuitleg, en vele snappen het, vele zeggen oké bedankt, er zijn er maar weinig die vragen wat er bedoeld wordt en hoe ze het aan kunnen pakken. En degen die het vragen stoppen al na een maand en ik verbaas mij erover dat mensen niets in de gaten hebben dat ze precies het zelfde blijven doen en daarom maar niet willen of kunnen snappen dat wat ze ook doen, het ze niet lukt .