Verwonderd kijk ik elke keer omhoog tussen de bomen door als ik aan het wandelen ben. Nu de bomen nog geen bladeren hebben kun je de lucht nog zien en wordt mijn blik door een cirkel van takken naar de strak blauwe hemel getrokken. Wat een machtig mooi plaatje! Het doet me beseffen hoe nietig ik ben, hier tussen die hoge bomen. De vogels zijn de heersers hier, af en toe hoor en zie ik ook hier een specht. Nog even en er zullen weer vlinders en libellen zijn, langzaam ontluikt het voorjaar. De bomen en struiken krijgen hier en daar al blaadjes. Nog even geduld en we kunnen weer buiten genieten na alle regen van de afgelopen tijd.
