Ik heb het geluk om open ruimte om me heen te hebben, de velden van Vlaanderen, met hun rode verleden.

In Flanders Fields (Major John Mc Crae - Canadese legerarts - 1915)

In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.


Loading full article...

Mooie foto én tekst! In het Engels klinkt het veel mooier, alleen jammer dat het dan voor mij tenminste niet helemaal duidelijk is...
Maar de tekst is zo inderdaad wel mooier dan in het Nederlands; "Flanders Fields"... Doet een beetje denken aan the Beatles; Strawberry Fields forever...
Het gedicht werd door een Canadees opgetekend, bij een Nederlandse vertaling zou het van zijn charme of impact verliezen, vind ik. Als je bedenkt dat het geschreven is door iemand die er middenin zat, krijgt het een diepere betekenis.
Heel mooie stuk, zelfs voor een NL Brabander.
Dank je, Albert !
nederland blijft een mooi land
Ook, maar de foto is in België genomen :)
Heel erg mooi nummer. De tekst in ieder geval en de foto is prachtig.