Voorwoord
Ik heb na lang nadenken besloten mijn ervaringen te delen over mijn scheiding en vooral alles wat er na kwam. Wie weet heeft iemand er wat aan. Voor de duidelijkheid zal ik beginnen bij het moment waar op voor mij het duidelijk was dat ik wou gaan scheiden van mijn Ex. Er zullen meerdere delen volgen over dit geheel. Het staat je natuurlijk altijd vrij om op het artikel te reageren of me vragen te stellen.
De scheiding
En toen was voor mij de kogel door de kerk. Het was niet alleen een kwestie van willen. Ik kon dit gewoon niet meer. Mijn ex en ik woonden nog in Frankrijk en ik was voor een periode met onze dochter in Nederland. We waren ondertussen een ruime 10 jaar bij elkaar. Hadden een eigen huisje in Frankrijk en een prachtige dochter. Allemaal perfect zou je zeggen maar helaas. Mijn ex is alcoholist. Nou had de verhuizing naar Frankrijk hem zeker goed gedaan want de maatschappelijke druk tot prestatie is daar zeker anders en dit had de problematiek die we in Nederland hadden gekend zeker vermindert.
Maar in toen ik in Nederland de tijd voor mezelf had en niet constant op hem kon en hoefde te letten, ik hem voor de zoveelste keer beschonken over Skype zag knapte er iets in mij. Ik had het lang genoeg geprobeerd. Hem meerdere kansen gegeven. Ik wou dit niet alleen niet voor mezelf maar ook zeker niet voor mijn dochter.
Aangezien het nog een hele periode zou duren voor hij ons in Nederland op kwam zoeken, en ik nou eenmaal niet kan liegen, heb ik het hem ook de eerste keer dat ik hem sprak via Skype verteld hoe ik er over dacht en dat ik niet meer terug zou komen.
Hij besloot daarop ook terug te komen naar Nederland zodat hij in ieder geval een deel van het leven van zijn dochter kon zijn. Op zich ben ik hier ook een groot voorstander van. Het is en blijft de vader van mijn dochter en niet allen hij maar ook zeker zij heeft het recht haar vader te kennen.
De scheiding zelf liep eigenlijk heel makkelijk. Op dat moment leek het zelfs voor hem heel goed te zijn, en besloten we onderling om een co-ouderschap aan te gaan. Zondagmiddag tot en met woensdag bij mij en dan donderdag tot en met zondagochtend bij haar vader. Dit tot vreugde van mijn dochter want ze is erg gek met haar vader. Mijn dochter was op dat moment twee jaar oud.
En toen ging het mis
Mijn ex woonde bij zijn vader in en daar was hij de weken ook dat onze dochter bij hem was. In eerste instantie leek alles goed te gaan. Op het moment dat hij weer afgleed en weer meer begon te drinken had ik op een gegeven moment het vermoeden dat hij dit ook deed als onze dochter bij hem was. In die toestand stapte hij ook gewoon in de auto.
Aangezien - geheel terecht - de vader ook rechten heeft, kon ik op dat moment voor mijn gevoel niet meer dan hem confronteren met mijn vermoedens. Maar harde bewijzen had ik natuurlijk niet. En dat is wel noodzakelijk als je een omgangsregeling wilt beëindigen. Ook heb ik zeker geïnformeerd in zijn omgeving maar er werd aangegeven dat het allemaal wel meeviel.
Ik was ondertussen goed bezig mijn leven weer op te bouwen. Had een super fijne nieuwe partner getroffen die er niet alleen voor mij was maar ook voor mijn dochter. Als snel gingen we samenwonen en vormden we met ons drieën een fijn gezin.
Maar met mijn ex ging het niet goed. Hij leek steeds meer te gaan drinken. Maar naar mij ontkende hij altijd en ik kon het niet bewijzen. Wel belde ik meerdere instanties om te kijken wat ik kon doen.
Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd maar dan wel altijd met de opmerking dat ik als moeder ten alle tijden verantwoordelijkheid draag voor de veiligheid van mijn dochter. Maar daarbij natuurlijk ook altijd de mededeling dat de vader ook rechten heeft en het dus ook hard moet kunnen maken. Oftewel bewijzen!
Hopeloos werd ik er van. En met sterke tegenzin liet ik mijn dochter gewoon naar haar vader gaan, zoals beschreven in de omgangsregeling. Want bewijzen kon ik het niet. En mijn ex bleef ontkennen dat de problematiek zo ernstig was als dat ik dacht.
Toen kwam dat telefoontje van mijn ex. Hij was woest; waar ik het lef vandaan haalde!? Ik had werkelijk geen idee waar hij het over had. Toen ik hem dat duidelijk had kunnen maken, bleek dat er anoniem melding was gedaan bij het meldpunt kindermishandeling. Ik had hier niets van vernomen en vond dit vreemd. Heb dus mijn ex de contactpersoon gevraagd van de brief en direct contact met deze persoon opgenomen.
Er was anoniem melding gedaan van het feit dat mijn ex met mijn dochter naar buiten liep en wankelend tegen een boom in elkaar zakte. Hij was laveloos in bijzijn van mijn dochter en ze gaven ook aan dat ze hem meerdere malen met zijn dochter in de auto hadden zien stappen terwijl hij alcohol op had.
Ik schrok erg van deze dingen en vroeg mijn contactpersoon direct waarom ik niet op de hoogte was gebracht. Toen bleek dat de anonieme persoon had gemeld dat de moeder niet in beeld was en nog in Frankrijk verbleef. Dit kwam mij als zeer vreemd over aangezien er toch bekend is wie de moeder is en ik gewoon in Nederland op mijn eigen adres ingeschreven stond. Ze was blij dat ik belde aangezien ze al naar de mogelijkheden van 'Uithuisplaatsing' van mijn dochter aan het kijken waren. Direct heb ik aangegeven dat dit niet nodig zou zijn en dat ik mijn dochter niet meer naar haar vader zou laten gaan. En daar mee begon het allemaal.
Dit was voor nu deel een. Ik zal op zeer korte termijn een volgend deel plaatsen. Bedankt voor het lezen.
Hieronder kunnen je vrienden zich aanmelden. Jullie krijgen beiden gelijk een beloning van 125 Yp. Je kunt het helemaal bewerken en op maat maken.Weghalen is ook heel eenvoudig met het rode kruisje als je er met je muis op gaat staan.
