Het omgaan met co-ouderschap bij problemen met ex (deel2)

Na de melding zei ik direct eenzijdig de omgangsregeling op. Mijn ex besloot zich op te laten nemen om van zijn alcohol probleem af te komen. In eerste instantie was ik blij met dit resultaat. Aangezien ik mijn dochter een vader gun die er voor haar is en haar kan zien opgroeien.  

Aangezien mijn ex deze stappen ondernomen werd er naar aanleiding van de melding 'rond de tafel gesprekken' geadviseerd. Hier bij zouden meerdere partijen betrokken zijn. Dus ook de hulpverlening van mijn ex. En er zou worden gekeken naar een vangnet waar mee we de veiligheid van mijn dochter zouden moeten kunnen garanderen.

Natuurlijk heb ik op  dat moment ook overwogen om de gang naar de rechter te zoeken. Maar ik vond dat ik hem de kans moest geven. En daarnaast ben je voor je zo iets helemaal in gang gezet hebt ook een periode verder. Als het dan nog goed zou gaan zou de rechter dat ook mee nemen. We gingen dit dus maar proberen.

Ik kreeg ruim de kans om al mijn bezwaren en mijn zorgen te besprek en.  Aangezien er onderliggend ook psychische problemen werden vastgesteld bij mijn ex ging hij ook naar een psycholoog. Ook deze werd er bij betrokken en ook de hulpverlenging rond om het nuchter blijven van mijn man waren er bij. 

Als je dit leest zou je denken super. Dat dacht ik in eerste instantie ook.  Tot de mevrouw die mijn ex begeleide er bij kwam. Ze sprak haar verbazing uit dat er nu pas melding was gedaan aangezien het met mijn ex veel slechter was gegaan. Dit is in de periode geweest dat ik van het kastje naar de muur werd gestuurd door de hulpverlening waar ik bij aan klopte voor advies en hulp. En toen we kwamen op de voorwaarden voor hem om mijn dochter te zien, kwamen we uit op de nul lijn wat drank betreft, aangezien dat bij hem altijd weer escaleerde naar iedere keer meer drinken. Je zou denken dat ze het hier mee eens zou zijn. Maar tot mijn stomme verbazing zei ze dat iedereen wel eens een biertje dronk.