Freddie Mercury
Freddie Mercury werd geboren Farokh Bulsara op het eiland Zanzibar, nu onderdeel van Tanzania, toen het een Brits protectoraat was. Zijn ouders waren parsi's uit India en waren, samen met zijn uitgebreide familie, aanhangers van de Zoroastrische religie. Mercury bracht een groot deel van zijn jeugd door in India en begon op zevenjarige leeftijd piano te leren spelen. Toen hij acht jaar oud was, werd hij naar een Britse kostschool in de buurt van Bombay (nu Mumbai) gestuurd. Toen hij twaalf jaar oud was, vormde Freddie zijn eerste band, The Hectics. Ze behandelden rock and roll-nummers van artiesten als Cliff Richard en Chuck Berry. Na de Zanzibar-revolutie van 1964, waarbij veel etnische Arabieren en Indiërs werden gedood, vluchtte het gezin van Freddie naar Engeland. Daar ging hij kunstacademie in en begon hij zijn muzikale interesses serieus te nastreven.
Freddie Mercury seksuele geaardheid
Freddie Mercury hield zijn persoonlijke leven tijdens zijn leven buiten de openbare schijnwerpers. Veel van de details over zijn relaties ontstonden na zijn dood. In de vroege jaren 1970, begon hij misschien wel de belangrijkste en duurzame relatie van zijn leven. Hij ontmoette Mary Austin en ze woonden samen als een romantisch paar tot december 1976 toen Mercury haar vertelde over zijn aantrekkingskracht op en relaties met mannen. Hij verhuisde naar huis, kocht Mary Austin haar eigen huis en ze bleven heel goede vrienden voor de rest van zijn leven. Freddie Mercury noemde nooit zijn seksuele geaardheid toen hij zelden tot de pers sprak, maar veel medewerkers geloofden dat het nog lang niet verborgen was. Zijn optredens waren erg flamboyant op het podium, maar hij stond bekend als een introvert wanneer hij niet optrad. In 1985 begon Mercury een langetermijnrelatie met kapper Jim Hutton. Ze woonden samen gedurende de laatste zes jaar van Freddie Mercury's leven en Hutton testte positief voor HIV een jaar voor de dood van de ster. Hij was aan het bed van Freddie toen hij stierf. Jim Hutton leefde tot 2010.
Queen
In april 1970 werd Freddie Bulsara officieel Freddie Mercury. Hij begon met het uitvoeren van muziek met gitarist Brian May en drummer Roger Taylor die eerder in een band met de naam Smile waren. Het volgende jaar trad bassist John Deacon toe en Mercury koos de naam Queen voor de nieuwe band tegen de bedenkingen van zijn mede bandleden en management. Hij ontwierp ook voor de groep, die symbolen voor de dierenriemtekens van alle vier de groepsleden in een kuif opnam. In 1973 tekende Queen een platencontract bij EMI Records. Ze brachten hun titelloze eerste album uit in juli en het werd sterk beïnvloed door de heavy metal van Led Zeppelin en progressieve rock door groepen als Yes . Het album werd goed ontvangen door critici, brak in albumgrafieken aan beide zijden van de Atlantische Oceaan en was uiteindelijk gecertificeerd goud voor verkoop in zowel de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk.
Queen II
Met hun tweede album Queen II, uitgebracht in 1974, startte de groep thuis een reeks van veertien opeenvolgende top 10 studioalbums in de UK in het Verenigd Koninkrijk. De streak ging door met hun laatste studio-release, 1995's Made In Heaven. Commercieel succes kwam wat langzamer in de Verenigde Staten, maar het vierde album van de groep, A Night at the Opera, bereikte de top 10 en werd gecertificeerd platina op de kracht van de legendarische hit "Bohemian Rhapsody", een mini-opera verpakt in een klein rocknummer. "Bohemian Rhapsody" wordt vaak genoemd als een van de grootste rocknummers aller tijden. De top van Queen's pop succes in de Verenigde Staten vond plaats in 1980 met het nummer 1 album The Game, met twee # 1 pop hitsingles "Crazy Little Thing Called Love" en "Another One Bites the Dust." Het was de laatste top 10-album in de Verenigde Staten voor de groep en Queen kon de pop-top 10 niet opnieuw bereiken met latere studio-singles. In februari 1990 maakte Freddie Mercury zijn laatste openbare optreden bij Queen om de Brit Award voor uitstekende bijdrage aan de Britse muziek te aanvaarden. Een jaar later brachten ze het studioalbum Innuendo uit. Het werd gevolgd door Greatest Hits II die minder dan een maand voor de dood van Mercury werd uitgebracht.
Solo artiest
Veel fans van Queen in de Verenigde Staten zijn zich niet bewust van de carrière van Freddie Mercury als soloartiest. Geen van zijn singles waren significante hits in de Verenigde Staten, maar hij had een reeks van zes top 10 pophits in het Verenigd Koninkrijk. De eerste Freddie Mercury solo-single "I Can Hear Music" werd uitgebracht in 1973, maar hij benaderde solo-werk niet met serieuze inzet tot de release van het album Mr. Bad Guy in 1985. Het debuteerde in de top 10 van het Verenigd Koninkrijk albumgrafiek en ontving zeer positieve kritieke overzichten. De stijl van de muziek wordt zwaar beïnvloed door disco, in tegenstelling tot de meerderheid van de rockmuziek van Queen. Hij nam een duet op met Michael Jackson dat niet op het album was opgenomen. Een remix van het album 'Living On My Own' werd een postuum nummer 1 hit in het Verenigd Koninkrijk. Tussen albums bracht Freddie Mercury een reeks singles uit, waaronder een cover van de klassieker 'The Great Pretender, een top vijf van de knallers van het tweede soloalbum Barcelona werd uitgebracht in 1988. Het werd opgenomen met de Spaanse sopraan Montserrat Caballe en combineert popmuziek met opera. Het titelnummer werd gebruikt als een officieel lied voor de Olympische Zomerspelen 1992 in Barcelona, Spanje, een jaar na de dood van Freddie. Montserrat Caballe voerde het live uit tijdens de opening van de Olympische Spelen, waarbij Mercury haar vergezelde op een videoscherm.
Freddie Mercury dood
Tegen 1990, ondanks de ontkenningen, voedde het lage publieke profiel en het magere imago van Mercury geruchten over zijn gezondheid. Hij was zichtbaar verzwakt toen Queen hun Outstanding Contribution to Music-eer op de Brit Awards in februari 1990 aanvaardde. Geruchten dat Freddie Mercury ziek was met AIDS verspreidde zich begin 1991, maar zijn collega's ontkenden de waarheid in de verhalen. Na Mercury's dood onthulde zijn bandmaat Brian May dat de groep al van de aids-diagnose op de hoogte was voordat het bekend werd. Freddie Mercury's laatste verschijning voor een camera was de video over de koningin muziek, gefilmd in mei 1991. In juni koos hij ervoor om zich terug te trekken naar zijn huis in West-Londen. Op 22 november 1991 publiceerde Mercury een publieke verklaring via het management van Queen, die gedeeltelijk zei: "Ik wil bevestigen dat ik HIV-positief ben getest en AIDS heb." Iets meer dan 24 uur later op 24 november 1991 stierf Freddie Mercury op 45-jarige leeftijd.
Aids
De zangstem van Freddie Mercury is gevierd als een uniek instrument in de geschiedenis van de rockmuziekgeschiedenis. Hoewel zijn natuurlijke stem in het baritonbereik lag, voerde hij vaak noten uit in het tenorbereik. Zijn opgenomen vocalen strekten zich uit van lage bas naar hoge sopraan. The Who's leadvocalist Roger Daltrey vertelde een interviewer dat Freddie Mercury was, "de beste virtuoze rock-'n-roll-zanger aller tijden, hij kon alles zingen in elke stijl." Freddie liet ook een catalogus van fenomenale hits achter in verschillende muzikale stijlen, waaronder "Bohemian Rhapsody", "Crazy Little Thing Called Love", "We Are the Champions" en "Somebody To Love" bij vele anderen. Extravagant theatrale live optredens hebben Freddie Mercury geliefd bij live concert fans over de hele wereld. Hij beïnvloedde generaties rockartiesten met zijn vermogen om rechtstreeks contact te maken met een publiek. Zijn optredens die Queen in Live Aid in 1985 leidden, worden beschouwd als een van de top live rockuitvoeringen aller tijden. Freddie Mercury zweeg tot kort voor zijn dood over AID's en zijn eigen seksuele geaardheid. Zijn intentie was om de naasten te beschermen in een tijdperk waarin AIDS een zwaar sociaal stigma had voor zijn slachtoffers en hun binnenste cirkel van vrienden en kennissen, maar zijn stilzwijgen heeft ook zijn status als een homo-icoon ingewikkeld gemaakt. Hoe dan ook, Mercury's leven en muziek zullen nog vele jaren worden gevierd, zowel in de homogemeenschap als in de rockgeschiedenis in het algemeen.
